βρίζα
Ancient Greek
Etymology
From Thracian *briza (“spelt, rye”).[1] Possibly ultimately from Proto-Indo-European *breǵʰ-, related to Norwegian brok (“kind of grass”), or related to Sanskrit व्रीहि (vrīhi, “grain, rice”), ὄρυζα (óruza, “rice”), but this is less likely.[2]
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /bríz.da/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈbri.za/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈβri.za/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈvri.za/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈvri.za/
Noun
βρίζᾰ • (bríză) f (genitive βρίζης); first declension
- rye (Secale cereale) in Thrace and Macedonia
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ βρῐ́ζᾰ hē brĭ́ză |
τὼ βρῐ́ζᾱ tṑ brĭ́zā |
αἱ βρῐ́ζαι hai brĭ́zai | ||||||||||
| Genitive | τῆς βρῐ́ζης tês brĭ́zēs |
τοῖν βρῐ́ζαιν toîn brĭ́zain |
τῶν βρῐζῶν tôn brĭzôn | ||||||||||
| Dative | τῇ βρῐ́ζῃ tēî brĭ́zēi |
τοῖν βρῐ́ζαιν toîn brĭ́zain |
ταῖς βρῐ́ζαις taîs brĭ́zais | ||||||||||
| Accusative | τὴν βρῐ́ζᾰν tḕn brĭ́zăn |
τὼ βρῐ́ζᾱ tṑ brĭ́zā |
τᾱ̀ς βρῐ́ζᾱς tā̀s brĭ́zās | ||||||||||
| Vocative | βρῐ́ζᾰ brĭ́ză |
βρῐ́ζᾱ brĭ́zā |
βρῐ́ζαι brĭ́zai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → Translingual: Briza
References
- ^ Duridanov, Ivan Vasiliev (1985) Die Sprache der Thraker [The Language of the Thracians][1] (in German), Hieronymus Verlag, →ISBN, page 11
- ^ Katičić, R., Križman, M. (1976). Ancient Languages of the Balkans. Netherlands: Mouton, p. 139
Further reading
- “βρίζα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βρίζα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Whatmough, Joshua (1950) The Dialects of Ancient Gaul, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, published 1970, , →ISBN, page 1185
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[2], London: Routledge & Kegan Paul Limited.