βραδύνω

Ancient Greek

Etymology

From βρᾰδῠ́ς (brădŭ́s, “slow”).

Pronunciation

 

Verb

βρᾰδῠ́νω • (brădŭ́nō)

  1. to make slow, delay
  2. (intransitive) to loiter, delay

Inflection

   Present: βρᾰδῠ́νω, βρᾰδῠ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρᾰδῠ́νω βρᾰδῠ́νεις βρᾰδῠ́νει βρᾰδῠ́νετον βρᾰδῠ́νετον βρᾰδῠ́νομεν βρᾰδῠ́νετε βρᾰδῠ́νουσῐ(ν)
subjunctive βρᾰδῠ́νω βρᾰδῠ́νῃς βρᾰδῠ́νῃ βρᾰδῠ́νητον βρᾰδῠ́νητον βρᾰδῠ́νωμεν βρᾰδῠ́νητε βρᾰδῠ́νωσῐ(ν)
optative βρᾰδῠ́νοιμῐ βρᾰδῠ́νοις βρᾰδῠ́νοι βρᾰδῠ́νοιτον βρᾰδῠνοίτην βρᾰδῠ́νοιμεν βρᾰδῠ́νοιτε βρᾰδῠ́νοιεν
imperative   βρᾰ́δῠνε βρᾰδῠνέτω βρᾰδῠ́νετον βρᾰδῠνέτων   βρᾰδῠ́νετε βρᾰδῠνόντων
middle/
passive 		indicative βρᾰδῠ́νομαι βρᾰδῠ́νῃ / βρᾰδῠ́νει βρᾰδῠ́νεται βρᾰδῠ́νεσθον βρᾰδῠ́νεσθον βρᾰδῠνόμεθᾰ βρᾰδῠ́νεσθε βρᾰδῠ́νονται
subjunctive βρᾰδῠ́νωμαι βρᾰδῠ́νῃ βρᾰδῠ́νηται βρᾰδῠ́νησθον βρᾰδῠ́νησθον βρᾰδῠνώμεθᾰ βρᾰδῠ́νησθε βρᾰδῠ́νωνται
optative βρᾰδῠνοίμην βρᾰδῠ́νοιο βρᾰδῠ́νοιτο βρᾰδῠ́νοισθον βρᾰδῠνοίσθην βρᾰδῠνοίμεθᾰ βρᾰδῠ́νοισθε βρᾰδῠ́νοιντο
imperative   βρᾰδῠ́νου βρᾰδῠνέσθω βρᾰδῠ́νεσθον βρᾰδῠνέσθων   βρᾰδῠ́νεσθε βρᾰδῠνέσθων
active middle/passive
infinitive βρᾰδῠ́νειν βρᾰδῠ́νεσθαι
participle m βρᾰδῠ́νων βρᾰδῠνόμενος
f βρᾰδῠ́νουσᾰ βρᾰδῠνομένη
n βρᾰδῠ́νον βρᾰδῠνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβρᾰ́δῠνον, ἐβρᾰδῠνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβρᾰ́δῠνον ἐβρᾰ́δῠνες ἐβρᾰ́δῠνε(ν) ἐβρᾰδῠ́νετον ἐβρᾰδῠνέτην ἐβρᾰδῠ́νομεν ἐβρᾰδῠ́νετε ἐβρᾰ́δῠνον
middle/
passive 		indicative ἐβρᾰδῠνόμην ἐβρᾰδῠ́νου ἐβρᾰδῠ́νετο ἐβρᾰδῠ́νεσθον ἐβρᾰδῠνέσθην ἐβρᾰδῠνόμεθᾰ ἐβρᾰδῠ́νεσθε ἐβρᾰδῠ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρᾰδῠνέω, βρᾰδῠνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρᾰδῠνέω βρᾰδῠνέεις βρᾰδῠνέει βρᾰδῠνέετον βρᾰδῠνέετον βρᾰδῠνέομεν βρᾰδῠνέετε βρᾰδῠνέουσῐ(ν)
optative βρᾰδῠνέοιμῐ βρᾰδῠνέοις βρᾰδῠνέοι βρᾰδῠνέοιτον βρᾰδῠνεοίτην βρᾰδῠνέοιμεν βρᾰδῠνέοιτε βρᾰδῠνέοιεν
middle indicative βρᾰδῠνέομαι βρᾰδῠνέῃ / βρᾰδῠνέει βρᾰδῠνέεται βρᾰδῠνέεσθον βρᾰδῠνέεσθον βρᾰδῠνεόμεθᾰ βρᾰδῠνέεσθε βρᾰδῠνέονται
optative βρᾰδῠνεοίμην βρᾰδῠνέοιο βρᾰδῠνέοιτο βρᾰδῠνέοισθον βρᾰδῠνεοίσθην βρᾰδῠνεοίμεθᾰ βρᾰδῠνέοισθε βρᾰδῠνέοιντο
active middle
infinitive βρᾰδῠνέειν βρᾰδῠνέεσθαι
participle m βρᾰδῠνέων βρᾰδῠνεόμενος
f βρᾰδῠνέουσᾰ βρᾰδῠνεομένη
n βρᾰδῠνέον βρᾰδῠνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρᾰδῠνῶ, βρᾰδῠνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρᾰδῠνῶ βρᾰδῠνεῖς βρᾰδῠνεῖ βρᾰδῠνεῖτον βρᾰδῠνεῖτον βρᾰδῠνοῦμεν βρᾰδῠνεῖτε βρᾰδῠνοῦσῐ(ν)
optative βρᾰδῠνοίην / βρᾰδῠνοῖμῐ βρᾰδῠνοίης / βρᾰδῠνοῖς βρᾰδῠνοίη / βρᾰδῠνοῖ βρᾰδῠνοῖτον / βρᾰδῠνοίητον βρᾰδῠνοίτην / βρᾰδῠνοιήτην βρᾰδῠνοῖμεν / βρᾰδῠνοίημεν βρᾰδῠνοῖτε / βρᾰδῠνοίητε βρᾰδῠνοῖεν / βρᾰδῠνοίησᾰν
middle indicative βρᾰδῠνοῦμαι βρᾰδῠνῇ βρᾰδῠνεῖται βρᾰδῠνεῖσθον βρᾰδῠνεῖσθον βρᾰδῠνούμεθᾰ βρᾰδῠνεῖσθε βρᾰδῠνοῦνται
optative βρᾰδῠνοίμην βρᾰδῠνοῖο βρᾰδῠνοῖτο βρᾰδῠνοῖσθον βρᾰδῠνοίσθην βρᾰδῠνοίμεθᾰ βρᾰδῠνοῖσθε βρᾰδῠνοῖντο
active middle
infinitive βρᾰδῠνεῖν βρᾰδῠνεῖσθαι
participle m βρᾰδῠνῶν βρᾰδῠνούμενος
f βρᾰδῠνοῦσᾰ βρᾰδῠνουμένη
n βρᾰδῠνοῦν βρᾰδῠνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐβρᾰ́δῡνᾰ, ἐβρᾰδῡνᾰ́μην, ἐβρᾰδῠ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβρᾰ́δῡνᾰ ἐβρᾰ́δῡνᾰς ἐβρᾰ́δῡνε(ν) ἐβρᾰδῡ́νᾰτον ἐβρᾰδῡνᾰ́την ἐβρᾰδῡ́νᾰμεν ἐβρᾰδῡ́νᾰτε ἐβρᾰ́δῡνᾰν
subjunctive βρᾰδῡ́νω βρᾰδῡ́νῃς βρᾰδῡ́νῃ βρᾰδῡ́νητον βρᾰδῡ́νητον βρᾰδῡ́νωμεν βρᾰδῡ́νητε βρᾰδῡ́νωσῐ(ν)
optative βρᾰδῡ́ναιμῐ βρᾰδῡ́νειᾰς / βρᾰδῡ́ναις βρᾰδῡ́νειε(ν) / βρᾰδῡ́ναι βρᾰδῡ́ναιτον βρᾰδῡναίτην βρᾰδῡ́ναιμεν βρᾰδῡ́ναιτε βρᾰδῡ́νειᾰν / βρᾰδῡ́ναιεν
imperative   βρᾰ́δῡνον βρᾰδῡνᾰ́τω βρᾰδῡ́νᾰτον βρᾰδῡνᾰ́των   βρᾰδῡ́νᾰτε βρᾰδῡνᾰ́ντων
middle indicative ἐβρᾰδῡνᾰ́μην ἐβρᾰδῡ́νω ἐβρᾰδῡ́νᾰτο ἐβρᾰδῡ́νᾰσθον ἐβρᾰδῡνᾰ́σθην ἐβρᾰδῡνᾰ́μεθᾰ ἐβρᾰδῡ́νᾰσθε ἐβρᾰδῡ́νᾰντο
subjunctive βρᾰδῡ́νωμαι βρᾰδῡ́νῃ βρᾰδῡ́νηται βρᾰδῡ́νησθον βρᾰδῡ́νησθον βρᾰδῡνώμεθᾰ βρᾰδῡ́νησθε βρᾰδῡ́νωνται
optative βρᾰδῡναίμην βρᾰδῡ́ναιο βρᾰδῡ́ναιτο βρᾰδῡ́ναισθον βρᾰδῡναίσθην βρᾰδῡναίμεθᾰ βρᾰδῡ́ναισθε βρᾰδῡ́ναιντο
imperative   βρᾰ́δῡναι βρᾰδῡνᾰ́σθω βρᾰδῡ́νᾰσθον βρᾰδῡνᾰ́σθων   βρᾰδῡ́νᾰσθε βρᾰδῡνᾰ́σθων
passive indicative ἐβρᾰδῠ́νθην ἐβρᾰδῠ́νθης ἐβρᾰδῠ́νθη ἐβρᾰδῠ́νθητον ἐβρᾰδῠνθήτην ἐβρᾰδῠ́νθημεν ἐβρᾰδῠ́νθητε ἐβρᾰδῠ́νθησᾰν
subjunctive βρᾰδῠνθῶ βρᾰδῠνθῇς βρᾰδῠνθῇ βρᾰδῠνθῆτον βρᾰδῠνθῆτον βρᾰδῠνθῶμεν βρᾰδῠνθῆτε βρᾰδῠνθῶσῐ(ν)
optative βρᾰδῠνθείην βρᾰδῠνθείης βρᾰδῠνθείη βρᾰδῠνθεῖτον / βρᾰδῠνθείητον βρᾰδῠνθείτην / βρᾰδῠνθειήτην βρᾰδῠνθεῖμεν / βρᾰδῠνθείημεν βρᾰδῠνθεῖτε / βρᾰδῠνθείητε βρᾰδῠνθεῖεν / βρᾰδῠνθείησᾰν
imperative   βρᾰδῠ́νθητῐ βρᾰδῠνθήτω βρᾰδῠ́νθητον βρᾰδῠνθήτων   βρᾰδῠ́νθητε βρᾰδῠνθέντων
active middle passive
infinitive βρᾰδῦναι βρᾰδῡ́νᾰσθαι βρᾰδῠνθῆναι
participle m βρᾰδῡ́νᾱς βρᾰδῡνᾰ́μενος βρᾰδῠνθείς
f βρᾰδῡ́νᾱσᾰ βρᾰδῡνᾰμένη βρᾰδῠνθεῖσᾰ
n βρᾰδῦνᾰν βρᾰδῡνᾰ́μενον βρᾰδῠνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.