βρυάζω

Ancient Greek

Etymology

From βρῠ́ω (brŭ́ō, “to swell”) +‎ -ᾰ́ζω (-ắzō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bry.áz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bryˈa.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βryˈa.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vryˈa.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vriˈa.zo/

Verb

βρῠᾰ́ζω • (brŭắzō)

to swell, teem
- Orph., H. 53.10
- Orph., H. 73.4
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Fragments 491
- Tim., Fr. 7
(figurative) to act wantonly; to revel
- 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 878
- Palatine Anthology 9.756
- 341 BCE – 270 BCE, Epicurus, Fragments 181
- Duris 50
- 200 CE – 400 CE, Heliodorus of Emesa, Aethiopica 5.16

Usage notes

Almost exclusively attested in the present and imperfect. The aorist is indirectly attested through the form ἀνεβρύαξα (anebrúaxa).

Conjugation

Present: βρῠᾰ́ζω, βρῠᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βρῠᾰ́ζω	βρῠᾰ́ζεις	βρῠᾰ́ζει	βρῠᾰ́ζετον	βρῠᾰ́ζετον	βρῠᾰ́ζομεν	βρῠᾰ́ζετε	βρῠᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	βρῠᾰ́ζω	βρῠᾰ́ζῃς	βρῠᾰ́ζῃ	βρῠᾰ́ζητον	βρῠᾰ́ζητον	βρῠᾰ́ζωμεν	βρῠᾰ́ζητε	βρῠᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	βρῠᾰ́ζοιμῐ	βρῠᾰ́ζοις	βρῠᾰ́ζοι	βρῠᾰ́ζοιτον	βρῠᾰζοίτην	βρῠᾰ́ζοιμεν	βρῠᾰ́ζοιτε	βρῠᾰ́ζοιεν
	imperative		βρῠ́ᾰζε	βρῠᾰζέτω	βρῠᾰ́ζετον	βρῠᾰζέτων		βρῠᾰ́ζετε	βρῠᾰζόντων
middle/ passive	indicative	βρῠᾰ́ζομαι	βρῠᾰ́ζῃ / βρῠᾰ́ζει	βρῠᾰ́ζεται	βρῠᾰ́ζεσθον	βρῠᾰ́ζεσθον	βρῠᾰζόμεθᾰ	βρῠᾰ́ζεσθε	βρῠᾰ́ζονται
	subjunctive	βρῠᾰ́ζωμαι	βρῠᾰ́ζῃ	βρῠᾰ́ζηται	βρῠᾰ́ζησθον	βρῠᾰ́ζησθον	βρῠᾰζώμεθᾰ	βρῠᾰ́ζησθε	βρῠᾰ́ζωνται
	optative	βρῠᾰζοίμην	βρῠᾰ́ζοιο	βρῠᾰ́ζοιτο	βρῠᾰ́ζοισθον	βρῠᾰζοίσθην	βρῠᾰζοίμεθᾰ	βρῠᾰ́ζοισθε	βρῠᾰ́ζοιντο
	imperative		βρῠᾰ́ζου	βρῠᾰζέσθω	βρῠᾰ́ζεσθον	βρῠᾰζέσθων		βρῠᾰ́ζεσθε	βρῠᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βρῠᾰ́ζειν				βρῠᾰ́ζεσθαι
participle	m	βρῠᾰ́ζων				βρῠᾰζόμενος
	f	βρῠᾰ́ζουσᾰ				βρῠᾰζομένη
	n	βρῠᾰ́ζον				βρῠᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐβρῠ́ᾰζον, ἐβρῠᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβρῠ́ᾰζον	ἐβρῠ́ᾰζες	ἐβρῠ́ᾰζε(ν)	ἐβρῠᾰ́ζετον	ἐβρῠᾰζέτην	ἐβρῠᾰ́ζομεν	ἐβρῠᾰ́ζετε	ἐβρῠ́ᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐβρῠᾰζόμην	ἐβρῠᾰ́ζου	ἐβρῠᾰ́ζετο	ἐβρῠᾰ́ζεσθον	ἐβρῠᾰζέσθην	ἐβρῠᾰζόμεθᾰ	ἐβρῠᾰ́ζεσθε	ἐβρῠᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βρυᾰ́σω, βρυᾰ́σομαι, βρυᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βρυᾰ́σω	βρυᾰ́σεις	βρυᾰ́σει	βρυᾰ́σετον	βρυᾰ́σετον	βρυᾰ́σομεν	βρυᾰ́σετε	βρυᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	βρυᾰ́σοιμῐ	βρυᾰ́σοις	βρυᾰ́σοι	βρυᾰ́σοιτον	βρυᾰσοίτην	βρυᾰ́σοιμεν	βρυᾰ́σοιτε	βρυᾰ́σοιεν
middle	indicative	βρυᾰ́σομαι	βρυᾰ́σῃ / βρυᾰ́σει	βρυᾰ́σεται	βρυᾰ́σεσθον	βρυᾰ́σεσθον	βρυᾰσόμεθᾰ	βρυᾰ́σεσθε	βρυᾰ́σονται
middle	optative	βρυᾰσοίμην	βρυᾰ́σοιο	βρυᾰ́σοιτο	βρυᾰ́σοισθον	βρυᾰσοίσθην	βρυᾰσοίμεθᾰ	βρυᾰ́σοισθε	βρυᾰ́σοιντο
passive	indicative	βρυᾰσθήσομαι	βρυᾰσθήσῃ	βρυᾰσθήσεται	βρυᾰσθήσεσθον	βρυᾰσθήσεσθον	βρυᾰσθησόμεθᾰ	βρυᾰσθήσεσθε	βρυᾰσθήσονται
passive	optative	βρυᾰσθησοίμην	βρυᾰσθήσοιο	βρυᾰσθήσοιτο	βρυᾰσθήσοισθον	βρυᾰσθησοίσθην	βρυᾰσθησοίμεθᾰ	βρυᾰσθήσοισθε	βρυᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βρυᾰ́σειν			βρυᾰ́σεσθαι		βρυᾰσθήσεσθαι
participle	m	βρυᾰ́σων			βρυᾰσόμενος		βρυᾰσθησόμενος
	f	βρυᾰ́σουσᾰ			βρυᾰσομένη		βρυᾰσθησομένη
	n	βρυᾰ́σον			βρυᾰσόμενον		βρυᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐβρῠ́ᾰξᾰ, ἐβρῠᾰξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβρῠ́ᾰξᾰ	ἐβρῠ́ᾰξᾰς	ἐβρῠ́ᾰξε(ν)	ἐβρῠᾰ́ξᾰτον	ἐβρῠᾰξᾰ́την	ἐβρῠᾰ́ξᾰμεν	ἐβρῠᾰ́ξᾰτε	ἐβρῠ́ᾰξᾰν
	subjunctive	βρῠᾰ́ξω	βρῠᾰ́ξῃς	βρῠᾰ́ξῃ	βρῠᾰ́ξητον	βρῠᾰ́ξητον	βρῠᾰ́ξωμεν	βρῠᾰ́ξητε	βρῠᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	βρῠᾰ́ξαιμῐ	βρῠᾰ́ξειᾰς / βρῠᾰ́ξαις	βρῠᾰ́ξειε(ν) / βρῠᾰ́ξαι	βρῠᾰ́ξαιτον	βρῠᾰξαίτην	βρῠᾰ́ξαιμεν	βρῠᾰ́ξαιτε	βρῠᾰ́ξειᾰν / βρῠᾰ́ξαιεν
	imperative		βρῠ́ᾰξον	βρῠᾰξᾰ́τω	βρῠᾰ́ξᾰτον	βρῠᾰξᾰ́των		βρῠᾰ́ξᾰτε	βρῠᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβρῠᾰξᾰ́μην	ἐβρῠᾰ́ξω	ἐβρῠᾰ́ξᾰτο	ἐβρῠᾰ́ξᾰσθον	ἐβρῠᾰξᾰ́σθην	ἐβρῠᾰξᾰ́μεθᾰ	ἐβρῠᾰ́ξᾰσθε	ἐβρῠᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	βρῠᾰ́ξωμαι	βρῠᾰ́ξῃ	βρῠᾰ́ξηται	βρῠᾰ́ξησθον	βρῠᾰ́ξησθον	βρῠᾰξώμεθᾰ	βρῠᾰ́ξησθε	βρῠᾰ́ξωνται
	optative	βρῠᾰξαίμην	βρῠᾰ́ξαιο	βρῠᾰ́ξαιτο	βρῠᾰ́ξαισθον	βρῠᾰξαίσθην	βρῠᾰξαίμεθᾰ	βρῠᾰ́ξαισθε	βρῠᾰ́ξαιντο
	imperative		βρῠ́ᾰξαι	βρῠᾰξᾰ́σθω	βρῠᾰ́ξᾰσθον	βρῠᾰξᾰ́σθων		βρῠᾰ́ξᾰσθε	βρῠᾰξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		βρῠᾰ́ξαι			βρῠᾰ́ξᾰσθαι
participle	m	βρῠᾰ́ξᾱς			βρῠᾰξᾰ́μενος
	f	βρῠᾰ́ξᾱσᾰ			βρῠᾰξᾰμένη
	n	βρῠᾰ́ξᾰν			βρῠᾰξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

βρῠασμός (brŭasmós)

References

“βρυάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βρυάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
βρυάζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)