γεγενημένῃ

See also: γεγενημένη

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nɛːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ɡe.ne̝ˈme.ne̝/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.ni/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.ni/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.ni/

Participle

γεγενημένῃ • (gegenēménēi)

feminine dative singular of γεγενημένος (gegenēménos)