γεγενημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nos/

Participle

γεγενημένος • (gegenēménos) m (feminine γεγενημένη, neuter γεγενημένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of γίγνομαι (gígnomai)

Declension

First and second declension of γεγενημένος; γεγενημένη; γεγενημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γεγενημένος gegenēménos	γεγενημένη gegenēménē	γεγενημένον gegenēménon	γεγενημένω gegenēménō	γεγενημένᾱ gegenēménā	γεγενημένω gegenēménō	γεγενημένοι gegenēménoi	γεγενημέναι gegenēménai	γεγενημένᾰ gegenēménă
Genitive	γεγενημένου gegenēménou	γεγενημένης gegenēménēs	γεγενημένου gegenēménou	γεγενημένοιν gegenēménoin	γεγενημέναιν gegenēménain	γεγενημένοιν gegenēménoin	γεγενημένων gegenēménōn	γεγενημένων gegenēménōn	γεγενημένων gegenēménōn
Dative	γεγενημένῳ gegenēménōi	γεγενημένῃ gegenēménēi	γεγενημένῳ gegenēménōi	γεγενημένοιν gegenēménoin	γεγενημέναιν gegenēménain	γεγενημένοιν gegenēménoin	γεγενημένοις gegenēménois	γεγενημέναις gegenēménais	γεγενημένοις gegenēménois
Accusative	γεγενημένον gegenēménon	γεγενημένην gegenēménēn	γεγενημένον gegenēménon	γεγενημένω gegenēménō	γεγενημένᾱ gegenēménā	γεγενημένω gegenēménō	γεγενημένους gegenēménous	γεγενημένᾱς gegenēménās	γεγενημένᾰ gegenēménă
Vocative	γεγενημένε gegenēméne	γεγενημένη gegenēménē	γεγενημένον gegenēménon	γεγενημένω gegenēménō	γεγενημένᾱ gegenēménā	γεγενημένω gegenēménō	γεγενημένοι gegenēménoi	γεγενημέναι gegenēménai	γεγενημένᾰ gegenēménă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.