γελωτοποιός
Greek
Etymology
From Ancient Greek γελωτοποιός (gelōtopoiós), from Ancient Greek γέλως (gélōs, “laughter”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʝelotopiˈos/
- Hyphenation: γε‧λω‧το‧ποι‧ός
Noun
γελωτοποιός • (gelotopoiós) m (plural γελωτοποιοί)
- (history) jester, fool, joker, buffoon, clown (person employed to amuse a court)
- ο γελωτοποιός του βασιλιά ― o gelotopoiós tou vasiliá ― the king's jester
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | γελωτοποιός (gelotopoiós) | γελωτοποιοί (gelotopoioí) |
| genitive | γελωτοποιού (gelotopoioú) | γελωτοποιών (gelotopoión) |
| accusative | γελωτοποιό (gelotopoió) | γελωτοποιούς (gelotopoioús) |
| vocative | γελωτοποιέ (gelotopoié) | γελωτοποιοί (gelotopoioí) |
Synonyms
Derived terms
- γελωτοποιία f (gelotopoiía, “buffoonery, foolery”)