γενέθλιος

Ancient Greek

Etymology

Probably derived from γένεθλον (génethlon) or γενέθλη (genéthlē, “race, stock, family, birthplace”), from *ǵenh₁- (“to give birth”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.né.tʰli.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡeˈne.tʰli.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝeˈne.θli.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝeˈne.θli.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝeˈne.θli.os/

Adjective

γενέθλῐος • (genéthlĭos) m or f (neuter γενέθλῐον); second declension
γενέθλῐος • (genéthlĭos) m (feminine γενέθλῐᾰ, neuter γενέθλῐον); first/second declension

Of or pertaining to one's birthday.
Of or pertaining to one's race or family.
giving birth, generative
(substantive, feminine) a birthday, birthdate
(substantive, neuter plural) a birthday party or celebration

Declension

Second declension of γενέθλῐος; γενέθλῐον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	γενέθλῐος genéthlĭos	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενέθλῐοι genéthlĭoi	γενέθλῐᾰ genéthlĭă
Genitive	γενεθλῐ́ου genethlĭ́ou	γενεθλῐ́ου genethlĭ́ou	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́ων genethlĭ́ōn	γενεθλῐ́ων genethlĭ́ōn
Dative	γενεθλῐ́ῳ genethlĭ́ōi	γενεθλῐ́ῳ genethlĭ́ōi	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́οις genethlĭ́ois	γενεθλῐ́οις genethlĭ́ois
Accusative	γενέθλῐον genéthlĭon	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ους genethlĭ́ous	γενέθλῐᾰ genéthlĭă
Vocative	γενέθλῐε genéthlĭe	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενέθλῐοι genéthlĭoi	γενέθλῐᾰ genéthlĭă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	γενεθλῐ́ως genethlĭ́ōs		γενεθλῐώτερος genethlĭṓteros		γενεθλῐώτᾰτος genethlĭṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of γενέθλῐος; γενεθλῐ́ᾱ; γενέθλῐον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γενέθλῐος genéthlĭos	γενεθλῐ́ᾱ genethlĭ́ā	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ᾱ genethlĭ́ā	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενέθλῐοι genéthlĭoi	γενέθλῐαι genéthlĭai	γενέθλῐᾰ genéthlĭă
Genitive	γενεθλῐ́ου genethlĭ́ou	γενεθλῐ́ᾱς genethlĭ́ās	γενεθλῐ́ου genethlĭ́ou	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́αιν genethlĭ́ain	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́ων genethlĭ́ōn	γενεθλῐ́ων genethlĭ́ōn	γενεθλῐ́ων genethlĭ́ōn
Dative	γενεθλῐ́ῳ genethlĭ́ōi	γενεθλῐ́ᾳ genethlĭ́āi	γενεθλῐ́ῳ genethlĭ́ōi	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́αιν genethlĭ́ain	γενεθλῐ́οιν genethlĭ́oin	γενεθλῐ́οις genethlĭ́ois	γενεθλῐ́αις genethlĭ́ais	γενεθλῐ́οις genethlĭ́ois
Accusative	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ᾱν genethlĭ́ān	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ᾱ genethlĭ́ā	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ους genethlĭ́ous	γενεθλῐ́ᾱς genethlĭ́ās	γενέθλῐᾰ genéthlĭă
Vocative	γενέθλῐε genéthlĭe	γενεθλῐ́ᾱ genethlĭ́ā	γενέθλῐον genéthlĭon	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενεθλῐ́ᾱ genethlĭ́ā	γενεθλῐ́ω genethlĭ́ō	γενέθλῐοι genéthlĭoi	γενέθλῐαι genéthlĭai	γενέθλῐᾰ genéthlĭă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γενεθλῐ́ως genethlĭ́ōs			γενεθλῐώτερος genethlĭṓteros			γενεθλῐώτᾰτος genethlĭṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

γενεθλιακός (genethliakós)

References

“γενέθλιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press