γενηθησόμενος

Ancient Greek

Participle

γενηθησόμενος • (genēthēsómenos) m (feminine γενηθησομένη, neuter γενηθησόμενον); first/second declension

future passive participle of γῐ́γνομαι (gĭ́gnomai)

Declension

First and second declension of γενηθησόμενος; γενηθησομένη; γενηθησόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γενηθησόμενος genēthēsómenos	γενηθησομένη genēthēsoménē	γενηθησόμενον genēthēsómenon	γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένᾱ genēthēsoménā	γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησόμενοι genēthēsómenoi	γενηθησόμεναι genēthēsómenai	γενηθησόμενᾰ genēthēsómenă
Genitive	γενηθησομένου genēthēsoménou	γενηθησομένης genēthēsoménēs	γενηθησομένου genēthēsoménou	γενηθησομένοιν genēthēsoménoin	γενηθησομέναιν genēthēsoménain	γενηθησομένοιν genēthēsoménoin	γενηθησομένων genēthēsoménōn	γενηθησομένων genēthēsoménōn	γενηθησομένων genēthēsoménōn
Dative	γενηθησομένῳ genēthēsoménōi	γενηθησομένῃ genēthēsoménēi	γενηθησομένῳ genēthēsoménōi	γενηθησομένοιν genēthēsoménoin	γενηθησομέναιν genēthēsoménain	γενηθησομένοιν genēthēsoménoin	γενηθησομένοις genēthēsoménois	γενηθησομέναις genēthēsoménais	γενηθησομένοις genēthēsoménois
Accusative	γενηθησόμενον genēthēsómenon	γενηθησομένην genēthēsoménēn	γενηθησόμενον genēthēsómenon	γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένᾱ genēthēsoménā	γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένους genēthēsoménous	γενηθησομένᾱς genēthēsoménās	γενηθησόμενᾰ genēthēsómenă
Vocative	γενηθησόμενε genēthēsómene	γενηθησομένη genēthēsoménē	γενηθησόμενον genēthēsómenon	γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένᾱ genēthēsoménā	γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησόμενοι genēthēsómenoi	γενηθησόμεναι genēthēsómenai	γενηθησόμενᾰ genēthēsómenă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.