γενησομένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.nɛː.so.mé.nɛːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne̝.soˈme.ne̝/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ni.soˈme.ni/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ni.soˈme.ni/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ni.soˈme.ni/

Participle

γενησομένῃ • (genēsoménēi)

feminine dative singular of γενησόμενος (genēsómenos)