γενησόμενος

Ancient Greek

Participle

γενησόμενος • (genēsómenos) m (feminine γενησομένη, neuter γενησόμενον); first/second declension

future middle participle of γῐ́γνομαι (gĭ́gnomai)

Declension

First and second declension of γενησόμενος; γενησομένη; γενησόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γενησόμενος genēsómenos	γενησομένη genēsoménē	γενησόμενον genēsómenon	γενησομένω genēsoménō	γενησομένᾱ genēsoménā	γενησομένω genēsoménō	γενησόμενοι genēsómenoi	γενησόμεναι genēsómenai	γενησόμενᾰ genēsómenă
Genitive	γενησομένου genēsoménou	γενησομένης genēsoménēs	γενησομένου genēsoménou	γενησομένοιν genēsoménoin	γενησομέναιν genēsoménain	γενησομένοιν genēsoménoin	γενησομένων genēsoménōn	γενησομένων genēsoménōn	γενησομένων genēsoménōn
Dative	γενησομένῳ genēsoménōi	γενησομένῃ genēsoménēi	γενησομένῳ genēsoménōi	γενησομένοιν genēsoménoin	γενησομέναιν genēsoménain	γενησομένοιν genēsoménoin	γενησομένοις genēsoménois	γενησομέναις genēsoménais	γενησομένοις genēsoménois
Accusative	γενησόμενον genēsómenon	γενησομένην genēsoménēn	γενησόμενον genēsómenon	γενησομένω genēsoménō	γενησομένᾱ genēsoménā	γενησομένω genēsoménō	γενησομένους genēsoménous	γενησομένᾱς genēsoménās	γενησόμενᾰ genēsómenă
Vocative	γενησόμενε genēsómene	γενησομένη genēsoménē	γενησόμενον genēsómenon	γενησομένω genēsoménō	γενησομένᾱ genēsoménā	γενησομένω genēsoménō	γενησόμενοι genēsómenoi	γενησόμεναι genēsómenai	γενησόμενᾰ genēsómenă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.