γενησόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.nɛː.só.me.noi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne̝ˈso.me.ny/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.niˈso.me.ny/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.niˈso.me.ny/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈso.me.ni/

Participle

γενησόμενοι • (genēsómenoi)

masculine nominative/vocative plural of γενησόμενος (genēsómenos)