γεννησάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝ˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.niˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.niˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈsa.me.nos/

Participle

γεννησᾰ́μενος • (gennēsắmenos) m (feminine γεννησᾰμένη, neuter γεννησᾰ́μενον); first/second declension

aorist mediopassive participle of γεννάω (gennáō)

Declension

First and second declension of γεννησᾰ́μενος; γεννησᾰμένη; γεννησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γεννησᾰ́μενος gennēsắmenos	γεννησᾰμένη gennēsăménē	γεννησᾰ́μενον gennēsắmenon	γεννησᾰμένω gennēsăménō	γεννησᾰμένᾱ gennēsăménā	γεννησᾰμένω gennēsăménō	γεννησᾰ́μενοι gennēsắmenoi	γεννησᾰ́μεναι gennēsắmenai	γεννησᾰ́μενᾰ gennēsắmenă
Genitive	γεννησᾰμένου gennēsăménou	γεννησᾰμένης gennēsăménēs	γεννησᾰμένου gennēsăménou	γεννησᾰμένοιν gennēsăménoin	γεννησᾰμέναιν gennēsăménain	γεννησᾰμένοιν gennēsăménoin	γεννησᾰμένων gennēsăménōn	γεννησᾰμένων gennēsăménōn	γεννησᾰμένων gennēsăménōn
Dative	γεννησᾰμένῳ gennēsăménōi	γεννησᾰμένῃ gennēsăménēi	γεννησᾰμένῳ gennēsăménōi	γεννησᾰμένοιν gennēsăménoin	γεννησᾰμέναιν gennēsăménain	γεννησᾰμένοιν gennēsăménoin	γεννησᾰμένοις gennēsăménois	γεννησᾰμέναις gennēsăménais	γεννησᾰμένοις gennēsăménois
Accusative	γεννησᾰ́μενον gennēsắmenon	γεννησᾰμένην gennēsăménēn	γεννησᾰ́μενον gennēsắmenon	γεννησᾰμένω gennēsăménō	γεννησᾰμένᾱ gennēsăménā	γεννησᾰμένω gennēsăménō	γεννησᾰμένους gennēsăménous	γεννησᾰμένᾱς gennēsăménās	γεννησᾰ́μενᾰ gennēsắmenă
Vocative	γεννησᾰ́μενε gennēsắmene	γεννησᾰμένη gennēsăménē	γεννησᾰ́μενον gennēsắmenon	γεννησᾰμένω gennēsăménō	γεννησᾰμένᾱ gennēsăménā	γεννησᾰμένω gennēsăménō	γεννησᾰ́μενοι gennēsắmenoi	γεννησᾰ́μεναι gennēsắmenai	γεννησᾰ́μενᾰ gennēsắmenă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.