γνούς

Ancient Greek

γνούς • (gnoús) m (feminine γνοῦσᾰ, neuter γνόν); first/third declension

First and third declension of γνούς; γνοῦσᾰ; γνόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γνούς gnoús	γνοῦσᾰ gnoûsă	γνόν gnón	γνόντε gnónte	γνούσᾱ gnoúsā	γνόντε gnónte	γνόντες gnóntes	γνοῦσαι gnoûsai	γνόντᾰ gnóntă
Genitive	γνόντος gnóntos	γνούσης gnoúsēs	γνόντος gnóntos	γνόντοιν gnóntoin	γνούσαιν gnoúsain	γνόντοιν gnóntoin	γνόντων gnóntōn	γνουσῶν gnousôn	γνόντων gnóntōn
Dative	γνόντῐ gnóntĭ	γνούσῃ gnoúsēi	γνόντῐ gnóntĭ	γνόντοιν gnóntoin	γνούσαιν gnoúsain	γνόντοιν gnóntoin	γνοῦσῐ / γνοῦσῐν gnoûsĭ(n)	γνούσαις gnoúsais	γνοῦσῐ / γνοῦσῐν gnoûsĭ(n)
Accusative	γνόντᾰ gnóntă	γνοῦσᾰν gnoûsăn	γνόν gnón	γνόντε gnónte	γνούσᾱ gnoúsā	γνόντε gnónte	γνόντᾰς gnóntăs	γνούσᾱς gnoúsās	γνόντᾰ gnóntă
Vocative	γνούς gnoús	γνοῦσᾰ gnoûsă	γνόν gnón	γνόντε gnónte	γνούσᾱ gnoúsā	γνόντε gnónte	γνόντες gnóntes	γνοῦσαι gnoûsai	γνόντᾰ gnóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γνόντως gnóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.