δίδυμε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dí.dy.me/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdi.dy.me/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈði.ðy.me/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈði.ðy.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈði.ði.me/

Adjective

δίδῠμε • (dídŭme)

masculine vocative singular of δίδυμος (dídumos)

Noun

δίδῠμε • (dídŭme)

vocative singular of δίδυμος (dídumos)

Greek

Noun

δίδυμε • (dídyme) m or f

vocative singular of δίδυμος (dídymos)