δεδαϊγμένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.da.iŋ.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de.da.iɡˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðe.ða.iɣˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðe.ða.iɣˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðe.ða.iɣˈme.nos/

Participle

δεδᾰϊγμένος • (dedăïgménos) m (feminine δεδᾰϊγμένη, neuter δεδᾰϊγμένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of δαΐζω (daḯzō)

Declension

First and second declension of δεδᾰϊγμένος; δεδᾰϊγμένη; δεδᾰϊγμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δεδᾰϊγμένος dedăïgménos	δεδᾰϊγμένη dedăïgménē	δεδᾰϊγμένον dedăïgménon	δεδᾰϊγμένω dedăïgménō	δεδᾰϊγμένᾱ dedăïgménā	δεδᾰϊγμένω dedăïgménō	δεδᾰϊγμένοι dedăïgménoi	δεδᾰϊγμέναι dedăïgménai	δεδᾰϊγμένᾰ dedăïgménă
Genitive	δεδᾰϊγμένου dedăïgménou	δεδᾰϊγμένης dedăïgménēs	δεδᾰϊγμένου dedăïgménou	δεδᾰϊγμένοιν dedăïgménoin	δεδᾰϊγμέναιν dedăïgménain	δεδᾰϊγμένοιν dedăïgménoin	δεδᾰϊγμένων dedăïgménōn	δεδᾰϊγμένων dedăïgménōn	δεδᾰϊγμένων dedăïgménōn
Dative	δεδᾰϊγμένῳ dedăïgménōi	δεδᾰϊγμένῃ dedăïgménēi	δεδᾰϊγμένῳ dedăïgménōi	δεδᾰϊγμένοιν dedăïgménoin	δεδᾰϊγμέναιν dedăïgménain	δεδᾰϊγμένοιν dedăïgménoin	δεδᾰϊγμένοις dedăïgménois	δεδᾰϊγμέναις dedăïgménais	δεδᾰϊγμένοις dedăïgménois
Accusative	δεδᾰϊγμένον dedăïgménon	δεδᾰϊγμένην dedăïgménēn	δεδᾰϊγμένον dedăïgménon	δεδᾰϊγμένω dedăïgménō	δεδᾰϊγμένᾱ dedăïgménā	δεδᾰϊγμένω dedăïgménō	δεδᾰϊγμένους dedăïgménous	δεδᾰϊγμένᾱς dedăïgménās	δεδᾰϊγμένᾰ dedăïgménă
Vocative	δεδᾰϊγμένε dedăïgméne	δεδᾰϊγμένη dedăïgménē	δεδᾰϊγμένον dedăïgménon	δεδᾰϊγμένω dedăïgménō	δεδᾰϊγμένᾱ dedăïgménā	δεδᾰϊγμένω dedăïgménō	δεδᾰϊγμένοι dedăïgménoi	δεδᾰϊγμέναι dedăïgménai	δεδᾰϊγμένᾰ dedăïgménă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.