δεδμημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ded.mɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ded.me̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðeð.miˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðeð.miˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðeð.miˈme.nos/

Participle

δεδμημένος • (dedmēménos) m (feminine δεδμημένη, neuter δεδμημένον); first/second declension

perfect passive participle of δαμάζω (damázō)
perfect passive participle of δέμω (démō)

Declension

First and second declension of δεδμημένος; δεδμημένη; δεδμημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δεδμημένος dedmēménos	δεδμημένη dedmēménē	δεδμημένον dedmēménon	δεδμημένω dedmēménō	δεδμημένᾱ dedmēménā	δεδμημένω dedmēménō	δεδμημένοι dedmēménoi	δεδμημέναι dedmēménai	δεδμημένᾰ dedmēménă
Genitive	δεδμημένου dedmēménou	δεδμημένης dedmēménēs	δεδμημένου dedmēménou	δεδμημένοιν dedmēménoin	δεδμημέναιν dedmēménain	δεδμημένοιν dedmēménoin	δεδμημένων dedmēménōn	δεδμημένων dedmēménōn	δεδμημένων dedmēménōn
Dative	δεδμημένῳ dedmēménōi	δεδμημένῃ dedmēménēi	δεδμημένῳ dedmēménōi	δεδμημένοιν dedmēménoin	δεδμημέναιν dedmēménain	δεδμημένοιν dedmēménoin	δεδμημένοις dedmēménois	δεδμημέναις dedmēménais	δεδμημένοις dedmēménois
Accusative	δεδμημένον dedmēménon	δεδμημένην dedmēménēn	δεδμημένον dedmēménon	δεδμημένω dedmēménō	δεδμημένᾱ dedmēménā	δεδμημένω dedmēménō	δεδμημένους dedmēménous	δεδμημένᾱς dedmēménās	δεδμημένᾰ dedmēménă
Vocative	δεδμημένε dedmēméne	δεδμημένη dedmēménē	δεδμημένον dedmēménon	δεδμημένω dedmēménō	δεδμημένᾱ dedmēménā	δεδμημένω dedmēménō	δεδμημένοι dedmēménoi	δεδμημέναι dedmēménai	δεδμημένᾰ dedmēménă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.