δαμάζω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *demh₂-. Cognates include Sanskrit दाम्यति (dāmyati), Latin domō.

Pronunciation

 

Verb

δᾰμᾰ́ζω • (dămắzō)

  1. to tame, subdue, control
  2. (of women) to give in marriage
  3. (of women) to seduce or rape
  4. to subdue, conquer, rule over
  5. to kill
  6. to overpower

Inflection

   Present: δᾰμάζω, δᾰμάζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δᾰμάζω δᾰμάζεις δᾰμάζει δᾰμάζετον δᾰμάζετον δᾰμάζομεν δᾰμάζετε δᾰμάζουσῐ(ν)
subjunctive δᾰμάζω δᾰμάζῃς δᾰμάζῃ δᾰμάζητον δᾰμάζητον δᾰμάζωμεν δᾰμάζητε δᾰμάζωσῐ(ν)
optative δᾰμάζοιμῐ δᾰμάζοις δᾰμάζοι δᾰμάζοιτον δᾰμαζοίτην δᾰμάζοιμεν δᾰμάζοιτε δᾰμάζοιεν
imperative   δᾰ́μαζε δᾰμαζέτω δᾰμάζετον δᾰμαζέτων   δᾰμάζετε δᾰμαζόντων
middle/
passive 		indicative δᾰμάζομαι δᾰμάζῃ / δᾰμάζει δᾰμάζεται δᾰμάζεσθον δᾰμάζεσθον δᾰμαζόμεθᾰ δᾰμάζεσθε δᾰμάζονται
subjunctive δᾰμάζωμαι δᾰμάζῃ δᾰμάζηται δᾰμάζησθον δᾰμάζησθον δᾰμαζώμεθᾰ δᾰμάζησθε δᾰμάζωνται
optative δᾰμαζοίμην δᾰμάζοιο δᾰμάζοιτο δᾰμάζοισθον δᾰμαζοίσθην δᾰμαζοίμεθᾰ δᾰμάζοισθε δᾰμάζοιντο
imperative   δᾰμάζου δᾰμαζέσθω δᾰμάζεσθον δᾰμαζέσθων   δᾰμάζεσθε δᾰμαζέσθων
active middle/passive
infinitive δᾰμάζειν δᾰμάζεσθαι
participle m δᾰμάζων δᾰμαζόμενος
f δᾰμάζουσᾰ δᾰμαζομένη
n δᾰμᾶζον δᾰμαζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδᾰ́μαζον, ἐδᾰμαζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδᾰ́μαζον ἐδᾰ́μαζες ἐδᾰ́μαζε(ν) ἐδᾰμάζετον ἐδᾰμαζέτην ἐδᾰμάζομεν ἐδᾰμάζετε ἐδᾰ́μαζον
middle/
passive 		indicative ἐδᾰμαζόμην ἐδᾰμάζου ἐδᾰμάζετο ἐδᾰμάζεσθον ἐδᾰμαζέσθην ἐδᾰμαζόμεθᾰ ἐδᾰμάζεσθε ἐδᾰμάζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δᾰμᾰ́σω, δᾰμᾰ́σομαι, δᾰμήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δᾰμᾰ́σω δᾰμᾰ́σεις δᾰμᾰ́σει δᾰμᾰ́σετον δᾰμᾰ́σετον δᾰμᾰ́σομεν δᾰμᾰ́σετε δᾰμᾰ́σουσῐ(ν)
optative δᾰμᾰ́σοιμῐ δᾰμᾰ́σοις δᾰμᾰ́σοι δᾰμᾰ́σοιτον δᾰμᾰσοίτην δᾰμᾰ́σοιμεν δᾰμᾰ́σοιτε δᾰμᾰ́σοιεν
middle indicative δᾰμᾰ́σομαι δᾰμᾰ́σῃ / δᾰμᾰ́σει δᾰμᾰ́σεται δᾰμᾰ́σεσθον δᾰμᾰ́σεσθον δᾰμᾰσόμεθᾰ δᾰμᾰ́σεσθε δᾰμᾰ́σονται
optative δᾰμᾰσοίμην δᾰμᾰ́σοιο δᾰμᾰ́σοιτο δᾰμᾰ́σοισθον δᾰμᾰσοίσθην δᾰμᾰσοίμεθᾰ δᾰμᾰ́σοισθε δᾰμᾰ́σοιντο
passive indicative δᾰμήσομαι δᾰμήσῃ δᾰμήσεται δᾰμήσεσθον δᾰμήσεσθον δᾰμησόμεθᾰ δᾰμήσεσθε δᾰμήσονται
optative δᾰμησοίμην δᾰμήσοιο δᾰμήσοιτο δᾰμήσοισθον δᾰμησοίσθην δᾰμησοίμεθᾰ δᾰμήσοισθε δᾰμήσοιντο
active middle passive
infinitive δᾰμᾰ́σειν δᾰμᾰ́σεσθαι δᾰμήσεσθαι
participle m δᾰμᾰ́σων δᾰμᾰσόμενος δᾰμησόμενος
f δᾰμᾰ́σουσᾰ δᾰμᾰσομένη δᾰμησομένη
n δᾰμᾰ́σον δᾰμᾰσόμενον δᾰμησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δαμέω, δαμέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δαμέω δαμέεις δαμᾷ / δαμάᾳ δαμέετον δαμέετον δαμέομεν δαμέετε δαμόωσι
optative δαμέοιμῐ δαμέοις δαμέοι δαμέοιτον δαμεοίτην δαμέοιμεν δαμέοιτε δαμέοιεν
middle indicative δαμέομαι δαμέῃ / δαμέει δαμέεται δαμέεσθον δαμέεσθον δαμεόμεθᾰ δαμέεσθε δαμέονται
optative δαμεοίμην δαμέοιο δαμέοιτο δαμέοισθον δαμεοίσθην δαμεοίμεθᾰ δαμέοισθε δαμέοιντο
active middle
infinitive δαμέειν δαμέεσθαι
participle m δαμέων δαμεόμενος
f δαμέουσᾰ δαμεομένη
n δαμέον δαμεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δαμῶ, δαμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δαμῶ δαμεῖς δαμᾷ / δαμάᾳ δαμεῖτον δαμεῖτον δαμοῦμεν δαμεῖτε δαμόωσι
optative δαμοίην / δαμοῖμῐ δαμοίης / δαμοῖς δαμοίη / δαμοῖ δαμοῖτον / δαμοίητον δαμοίτην / δαμοιήτην δαμοῖμεν / δαμοίημεν δαμοῖτε / δαμοίητε δαμοῖεν / δαμοίησᾰν
middle indicative δαμοῦμαι δαμῇ δαμεῖται δαμεῖσθον δαμεῖσθον δαμούμεθᾰ δαμεῖσθε δαμοῦνται
optative δαμοίμην δαμοῖο δαμοῖτο δαμοῖσθον δαμοίσθην δαμοίμεθᾰ δαμοῖσθε δαμοῖντο
active middle
infinitive δαμεῖν δαμεῖσθαι
participle m δαμῶν δαμούμενος
f δαμοῦσᾰ δαμουμένη
n δαμοῦν δαμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδᾰ́μᾰσᾰ, ἐδᾰμᾰσᾰ́μην, ἐδᾰμάσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδᾰ́μᾰσᾰ ἐδᾰ́μᾰσᾰς ἐδᾰ́μᾰσε(ν) ἐδᾰμᾰ́σᾰτον ἐδᾰμᾰσᾰ́την ἐδᾰμᾰ́σᾰμεν ἐδᾰμᾰ́σᾰτε ἐδᾰ́μᾰσᾰν
subjunctive δᾰμᾰ́σω δᾰμᾰ́σῃς δᾰμᾰ́σῃ δᾰμᾰ́σητον δᾰμᾰ́σητον δᾰμᾰ́σωμεν δᾰμᾰ́σητε δᾰμᾰ́σωσῐ(ν)
optative δᾰμᾰ́σαιμῐ δᾰμᾰ́σειᾰς / δᾰμᾰ́σαις δᾰμᾰ́σειε(ν) / δᾰμᾰ́σαι δᾰμᾰ́σαιτον δᾰμᾰσαίτην δᾰμᾰ́σαιμεν δᾰμᾰ́σαιτε δᾰμᾰ́σειᾰν / δᾰμᾰ́σαιεν
imperative   δᾰ́μᾰσον δᾰμᾰσᾰ́τω δᾰμᾰ́σᾰτον δᾰμᾰσᾰ́των   δᾰμᾰ́σᾰτε δᾰμᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐδᾰμᾰσᾰ́μην ἐδᾰμᾰ́σω ἐδᾰμᾰ́σᾰτο ἐδᾰμᾰ́σᾰσθον ἐδᾰμᾰσᾰ́σθην ἐδᾰμᾰσᾰ́μεθᾰ ἐδᾰμᾰ́σᾰσθε ἐδᾰμᾰ́σᾰντο
subjunctive δᾰμᾰ́σωμαι δᾰμᾰ́σῃ δᾰμᾰ́σηται δᾰμᾰ́σησθον δᾰμᾰ́σησθον δᾰμᾰσώμεθᾰ δᾰμᾰ́σησθε δᾰμᾰ́σωνται
optative δᾰμᾰσαίμην δᾰμᾰ́σαιο δᾰμᾰ́σαιτο δᾰμᾰ́σαισθον δᾰμᾰσαίσθην δᾰμᾰσαίμεθᾰ δᾰμᾰ́σαισθε δᾰμᾰ́σαιντο
imperative   δᾰ́μᾰσαι δᾰμᾰσᾰ́σθω δᾰμᾰ́σᾰσθον δᾰμᾰσᾰ́σθων   δᾰμᾰ́σᾰσθε δᾰμᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐδᾰμάσθην ἐδᾰμάσθης ἐδᾰμάσθη ἐδᾰμάσθητον ἐδᾰμασθήτην ἐδᾰμάσθημεν ἐδᾰμάσθητε ἐδᾰμάσθησᾰν
subjunctive δᾰμασθῶ δᾰμασθῇς δᾰμασθῇ δᾰμασθῆτον δᾰμασθῆτον δᾰμασθῶμεν δᾰμασθῆτε δᾰμασθῶσῐ(ν)
optative δᾰμασθείην δᾰμασθείης δᾰμασθείη δᾰμασθεῖτον / δᾰμασθείητον δᾰμασθείτην / δᾰμασθειήτην δᾰμασθεῖμεν / δᾰμασθείημεν δᾰμασθεῖτε / δᾰμασθείητε δᾰμασθεῖεν / δᾰμασθείησᾰν
imperative   δᾰμάσθητῐ δᾰμασθήτω δᾰμάσθητον δᾰμασθήτων   δᾰμάσθητε δᾰμασθέντων
active middle passive
infinitive δᾰμᾰ́σαι δᾰμᾰ́σᾰσθαι δᾰμασθῆναι
participle m δᾰμᾰ́σᾱς δᾰμᾰσᾰ́μενος δᾰμασθείς
f δᾰμᾰ́σᾱσᾰ δᾰμᾰσᾰμένη δᾰμασθεῖσᾰ
n δᾰμᾰ́σᾰν δᾰμᾰσᾰ́μενον δᾰμασθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδᾰ́μασσᾰ, ἐδᾰμασσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδᾰ́μασσᾰ ἐδᾰ́μασσᾰς ἐδᾰ́μασσε(ν) ἐδᾰμάσσᾰτον ἐδᾰμασσᾰ́την ἐδᾰμάσσᾰμεν ἐδᾰμάσσᾰτε ἐδᾰ́μασσᾰν
subjunctive δᾰμάσσω,
δᾰμάσσωμῐ 		δᾰμάσσῃς,
δᾰμάσσῃσθᾰ 		δᾰμάσσῃ,
δᾰμάσσῃσῐ 		δᾰμάσσητον δᾰμάσσητον δᾰμάσσωμεν δᾰμάσσητε δᾰμάσσωσῐ(ν)
optative δᾰμάσσαιμῐ δᾰμάσσαις,
δᾰμάσσαισθᾰ,
δᾰμάσσειᾰς 		δᾰμάσσειε(ν) / δᾰμάσσαι δᾰμασσεῖτον δᾰμασσείτην δᾰμασσεῖμεν δᾰμασσεῖτε δᾰμασσεῖεν
imperative   δᾰ́μασσον δᾰμασσᾰ́τω δᾰμάσσᾰτον δᾰμασσᾰ́των   δᾰμάσσᾰτε δᾰμασσᾰ́ντων
middle indicative ἐδᾰμασσᾰ́μην ἐδᾰμάσσᾰο ἐδᾰμάσσᾰτο ἐδᾰμάσσᾰσθον ἐδᾰμασσᾰ́σθην ἐδᾰμασσᾰ́με(σ)θᾰ ἐδᾰμάσσᾰσθε ἐδᾰμάσσᾰντο
subjunctive δᾰμάσσωμαι δᾰμάσσηαι δαμάσσεται δᾰμάσσησθον δᾰμάσσησθον δᾰμασσώμε(σ)θᾰ δᾰμάσσησθε δᾰμάσσωνται
optative δᾰμασσαίμην δᾰμάσσαιο δᾰμάσσαιτο δᾰμάσσαισθον δᾰμασσαίσθην δᾰμασσαίμε(σ)θᾰ δᾰμάσσαισθε δᾰμασσαίᾰτο
imperative   δᾰ́μασσαι δᾰμασσᾰ́σθω δᾰμάσσᾰσθον δᾰμασσᾰ́σθων   δᾰμάσσᾰσθε δᾰμασσᾰ́σθων
active middle
infinitive δᾰμᾶσσαι / δᾰμασσᾰ́μεν / δᾰμασσᾰμέναι δᾰμάσσᾰσθαι
participle m δᾰμάσσᾱς δᾰμασσᾰ́μενος
f δᾰμάσσᾱσᾰ δᾰμασσᾰμένη
n δᾰμᾶσσᾰν δᾰμασσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δᾰ́μασσᾰ, δᾰμασσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δᾰ́μασσᾰ δᾰ́μασσᾰς δᾰ́μασσε(ν) δᾰμάσσᾰτον δᾰμασσᾰ́την δᾰμάσσᾰμεν δᾰμάσσᾰτε δᾰ́μασσᾰν
middle indicative δᾰμασσᾰ́μην δᾰμάσσᾰο δᾰμάσσᾰτο δᾰμάσσᾰσθον δᾰμασσᾰ́σθην δᾰμασσᾰ́με(σ)θᾰ δᾰμάσσᾰσθε δᾰμάσσᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐδμήθην ἐδμήθης ἐδμήθη ἐδμήθητον ἐδμηθήτην ἐδμήθημεν ἐδμήθητε ἐδμήθησᾰν
subjunctive δμηθῶ δμηθῇς δμηθῇ δμηθῆτον δμηθῆτον δμηθῶμεν δμηθῆτε δμηθῶσῐ(ν)
optative δμηθείην δμηθείης δμηθείη δμηθεῖτον / δμηθείητον δμηθείτην / δμηθειήτην δμηθεῖμεν / δμηθείημεν δμηθεῖτε / δμηθείητε δμηθεῖεν / δμηθείησᾰν
imperative   δμήθητῐ δμηθήτω δμήθητον δμηθήτων   δμήθητε δμηθέντων
passive
infinitive δμηθῆναι
participle m δμηθείς
f δμηθεῖσᾰ
n δμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐδᾰ́μην ἐδᾰ́μης ἐδᾰ́μη ἐδᾰ́μητον ἐδᾰμήτην ἐδᾰ́μημεν ἐδᾰ́μητε ἐδᾰ́μησᾰν,
ἔδᾰμεν
subjunctive δᾰμῶ,
δᾰμείω 		δᾰμῇς,
δᾰμήῃς 		δᾰμῇ,
δᾰμήῃ 		δᾰμῆτον δᾰμῆτον δᾰμῶμεν δᾰμῆτε,
δᾰμήετε 		δᾰμῶσῐ(ν)
optative δᾰμείην δᾰμείης δᾰμείη δᾰμεῖτον / δᾰμείητον δᾰμείτην / δᾰμειήτην δᾰμεῖμεν / δᾰμείημεν δᾰμεῖτε / δᾰμείητε δᾰμεῖεν
imperative   δᾰ́μηθῐ δᾰμήτω δᾰ́μητον δᾰμήτων   δᾰ́μητε δᾰμέντων
passive
infinitive δᾰμῆναι / δᾰμήμεναι
participle m δᾰμείς
f δᾰμεῖσᾰ
n δᾰμέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative δᾰ́μην δᾰ́μης δᾰ́μη δᾰ́μητον δᾰμήτην δᾰ́μημεν δᾰ́μητε δᾰ́μησᾰν,
δᾰ́μεν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δεδᾰ́μᾰκᾰ, δέδμημαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδᾰ́μᾰκᾰ δεδᾰ́μᾰκᾰς δεδᾰ́μᾰκε(ν) δεδᾰμᾰ́κᾰτον δεδᾰμᾰ́κᾰτον δεδᾰμᾰ́κᾰμεν δεδᾰμᾰ́κᾰτε δεδᾰμᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδᾰμᾰ́κω,
δεδᾰμᾰ́κωμῐ 		δεδᾰμᾰ́κῃς,
δεδᾰμᾰ́κῃσθᾰ 		δεδᾰμᾰ́κῃ,
δεδᾰμᾰ́κῃσῐ 		δεδᾰμᾰ́κητον δεδᾰμᾰ́κητον δεδᾰμᾰ́κωμεν δεδᾰμᾰ́κητε δεδᾰμᾰ́κωσῐ(ν)
optative δεδᾰμᾰ́κοιμῐ / δεδᾰμᾰκοίην δεδᾰμᾰ́κοις / δεδᾰμᾰκοίης δεδᾰμᾰ́κοι / δεδᾰμᾰκοίη δεδᾰμᾰ́κοιτον δεδᾰμᾰκοίτην δεδᾰμᾰ́κοιμεν δεδᾰμᾰ́κοιτε δεδᾰμᾰ́κοιεν
imperative   δεδᾰ́μᾰκε δεδᾰμᾰκέτω δεδᾰμᾰ́κετον δεδᾰμᾰκέτων   δεδᾰμᾰ́κετε δεδᾰμᾰκόντων
middle/
passive 		indicative δέδμημαι δέδμησαι δέδμηται δέδμησθον δέδμησθον δεδμήμεθᾰ,
δεδμήμεσθᾰ 		δέδμησθε δέδμηνται
subjunctive δεδμημένος ὦ δεδμημένος ᾖς δεδμημένος ᾖ δεδμημένω ἦτον δεδμημένω ἦτον δεδμημένοι ὦμεν δεδμημένοι ἦτε δεδμημένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδμημένος εἴην δεδμημένος εἴης δεδμημένος εἴη δεδμημένω εἴητον / εἶτον δεδμημένω εἰήτην / εἴτην δεδμημένοι εἴημεν / εἶμεν δεδμημένοι εἴητε / εἶτε δεδμήμενοι εἰησᾰ́ν / εἰεν
imperative   δέδμησο δεδμήσθω δέδμησθον δεδμήσθων   δέδμησθε δεδμήσθων
active middle/passive
infinitive δεδᾰμᾰκέναι δεδμῆσθαι
participle m δεδᾰμᾰκώς δεδμημένος
f δεδᾰμᾰκυῖᾰ δεδμημένη
n δεδᾰμᾰκός δεδμημένον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δεδᾰμᾰ́κειν / δεδᾰμᾰ́κη, δεδμήμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδᾰμᾰ́κειν / δεδᾰμᾰ́κη δεδᾰμᾰ́κεις / δεδᾰμᾰ́κης δεδᾰμᾰ́κει(ν) δεδᾰμᾰ́κετον δεδᾰμᾰκέτην δεδᾰμᾰ́κεμεν δεδᾰμᾰ́κετε δεδᾰμᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative δεδμήμην δέδμησο δέδμητο δέδμησθον δεδμήσθην δεδμήμεθᾰ δέδμησθε δέδμηντο,
δεδμήατο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek δαμάζω (damázō).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ðaˈma.zo/
  • Hyphenation: δα‧μά‧ζω

Verb

δαμάζω • (damázo) (past δάμασα, passive δαμάζομαι)

  1. to tame, subdue, control

Conjugation

δαμάζω   δαμάζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg δαμάσω δαμάζομαι δαμαστώ
2 sg δαμάζεις δαμάσεις δαμάζεσαι δαμαστείς
3 sg δαμάζει δαμάσει δαμάζεται δαμαστεί
1 pl δαμάζουμε, [‑ομε] δαμάσουμε, [‑ομε] δαμαζόμαστε δαμαστούμε
2 pl δαμάζετε δαμάσετε δαμάζεστε, δαμαζόσαστε δαμαστείτε
3 pl δαμάζουν(ε) δαμάσουν(ε) δαμάζονται δαμαστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg δάμαζα δάμασα δαμαζόμουν(α) δαμάστηκα
2 sg δάμαζες δάμασες δαμαζόσουν(α) δαμάστηκες
3 sg δάμαζε δάμασε δαμαζόταν(ε) δαμάστηκε
1 pl δαμάζαμε δαμάσαμε δαμαζόμασταν, (‑όμαστε) δαμαστήκαμε
2 pl δαμάζατε δαμάσατε δαμαζόσασταν, (‑όσαστε) δαμαστήκατε
3 pl δάμαζαν, δαμάζαν(ε) δάμασαν, δαμάσαν(ε) δαμάζονταν, (δαμαζόντουσαν) δαμάστηκαν, δαμαστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα δαμάσω ➤ θα δαμάζομαι ➤ θα δαμαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δαμάζεις, … θα δαμάσεις, … θα δαμάζεσαι, … θα δαμαστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δαμάσει
  έχω, έχεις, … δαμασμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … δαμαστεί
  είμαι, είσαι, … δαμασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δαμάσει
  είχα, είχες, … δαμασμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … δαμαστεί
  ήμουν, ήσουν, … δαμασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δαμάσει
  θα έχω, θα έχεις, … δαμασμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … δαμαστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … δαμασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg δάμαζε δάμασε — δαμάσου
2 pl δαμάζετε δαμάστε δαμάζεστε δαμαστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ δαμάζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας δαμάσει ➤ δαμασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ δαμάσει δαμαστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αδάμαστος (adámastos, “untamed”)
  • ακαταδάμαστος (akatadámastos, “untamable”)
  • δάμασμα n (dámasma, “taming”)
  • δαμαστής (damastís, “tamer”)
  • θηριοδαμαστής (thiriodamastís, “tamer of animals -at the circus-”)

References

  1. ^ δαμάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

  • δαμάζω - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christikó lexikó tis neoellenikís glóssas) [A Practical Dictionary of Modern Greek] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
  • δαμάζω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.