διαιτητής
Greek
Noun
διαιτητής • (diaititís) m (plural διαιτητές)
- (sports) referee (umpire, judge, the supervisor of a game)
- (law) arbitrator
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διαιτητής (diaititís) | διαιτητές (diaitités) |
| genitive | διαιτητή (diaitití) | διαιτητών (diaititón) |
| accusative | διαιτητή (diaitití) | διαιτητές (diaitités) |
| vocative | διαιτητή (diaitití) | διαιτητές (diaitités) |
Related terms
- διαιτησία f (diaitisía, “arbitration”)
- διαιτητεύω (diaititévo, “to arbitrate”)