διακινώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek διακινῶ (diakinô), contracted form of διακινέω (diakinéō, “to move, to agitate”).[1] By surface analysis, δια- (dia-) +‎ κινώ (kinó).

Pronunciation

  • IPA(key): /ði̯a.ciˈno/, /ðʝa.ciˈno/
  • Hyphenation: δι‧α‧κι‧νώ

Verb

διακινώ • (diakinó) (past διακίνησα, passive διακινούμαι, p‑past διακινήθηκα, ppp διακινημένος) (transitive)

  1. to transport (especially goods)
  2. to traffic

Conjugation

διακινώ, διακινούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διακινήσω διακινούμαι διακινηθώ
2 sg διακινείς διακινήσεις διακινείσαι διακινηθείς
3 sg διακινεί διακινήσει διακινείται διακινηθεί
1 pl διακινούμε διακινήσουμε, [-ομε] διακινούμαστε διακινηθούμε
2 pl διακινείτε διακινήσετε διακινείστε διακινηθείτε
3 pl διακινούν(ε) διακινήσουν(ε) διακινούνται διακινηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg διακινούσα διακίνησα [διακινούμουν(α)] διακινήθηκα
2 sg διακινούσες διακίνησες [διακινούσουν(α)] διακινήθηκες
3 sg διακινούσε διακίνησε διακινούνταν, {διακινείτο} διακινήθηκε
1 pl διακινούσαμε διακινήσαμε διακινούμασταν, (‑ούμαστε) διακινηθήκαμε
2 pl διακινούσατε διακινήσατε [διακινούσασταν, (‑ούσαστε)] διακινηθήκατε
3 pl διακινούσαν(ε) διακίνησαν, διακινήσαν(ε) διακινούνταν, {διακινούντο} διακινήθηκαν, διακινηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα διακινήσω ➤ θα διακινούμαι ➤ θα διακινηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διακινείς, … θα διακινήσεις, … θα διακινείσαι, … θα διακινηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διακινήσει
  έχω, έχεις, … διακινημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … διακινηθεί
  είμαι, είσαι, … διακινημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διακινήσει
  είχα, είχες, … διακινημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … διακινηθεί
  ήμουν, ήσουν, … διακινημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διακινήσει
  θα έχω, θα έχεις, … διακινημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … διακινηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … διακινημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — διακίνησε — διακινήσου
2 pl διακινείτε διακινήστε διακινείστε διακινηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διακινώντας ➤ διακινούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας διακινήσει ➤ διακινημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ διακινήσει διακινηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • διακινητής m (diakinitís), διακινήτρια f (diakinítria)

References

  1. ^ διακινώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

  • διακινώ - Kriaras, Emmanuel (1969-) Επιτομή του Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (Epitomí tou Lexikoú tis Mesaionikís Ellinikís Dimódous Grammateías) [Concise Dictionary of the Kriaras' Dictionary of Medieval Vulgar Greek Literature (1100–1669) Vols. 1–14. Vols 15- under I. Kazazes.)] (in Greek), Thessaloniki: Centre for the Greek language Online edition (abbreviations) Printed edition 2022: 22 vols.)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.