διαλελυμένε

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.le.lyˈme.ne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.ne/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.le.liˈme.ne/

Participle

δῐᾰλελῠμένε • (dĭălelŭméne) (Koine)

vocative singular masculine of δῐᾰλελῠμένος (dĭălelŭménos)

Greek

Alternative forms

διαλυμένε (dialyméne) (informal, standard)

Pronunciation

IPA^(key): /ði̯a.le.liˈme.ne/
Old Hyphenation: δι‧α‧λε‧λυ‧μέ‧νε

Participle

διαλελυμένε • (dialelyméne)

vocative masculine singular of διαλελυμένος (dialelyménos)