διαλελυμένοιν

See also: διαλελυμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.le.lyˈme.nyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.le.liˈme.nin/

Participle

δῐᾰλελῠμένοιν • (dĭălelŭménoin) (Koine)

genitive/dative dual masculine/neuter of δῐᾰλελῠμένος (dĭălelŭménos)