διανόηση

Greek

Noun

διανόηση • (dianóisif (uncountable)

  1. intelligentsia
  2. thought

Declension

Declension of διανόηση
singular
nominative διανόηση (dianóisi)
genitive διανόησης (dianóisis)
accusative διανόηση (dianóisi)
vocative διανόηση (dianóisi)

Older or formal genitive singular: διανοήσεως (dianoḯseos)

Synonyms