διδασκαλία

Ancient Greek

Etymology

From διδάσκαλος (didáskalos, teacher) +‎ -ίᾱ (-íā).

Pronunciation

 

Noun

δῐδασκᾰλίᾱ • (dĭdaskălíāf (genitive δῐδασκᾰλίᾱς); first declension

  1. teaching, instruction, education
  2. preparation, rehearsing
    1. Catalogues of the Dramas of Aristotle

Inflection

Derived terms

Descendants

  • French: didascalie
  • Italian: didascalia
  • Polish: didaskalia
  • Portuguese: didascália
  • Romanian: didascalie
  • Spanish: didascalia

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek διδασκαλία (didaskalía, teaching).

Noun

διδασκαλία • (didaskalíaf (plural διδασκαλίες)

  1. teaching, tuition, instruction
  2. (by extension) doctrine, teaching

Declension

Declension of διδασκαλία
singular plural
nominative διδασκαλία (didaskalía) διδασκαλίες (didaskalíes)
genitive διδασκαλίας (didaskalías) διδασκαλιών (didaskalión)
accusative διδασκαλία (didaskalía) διδασκαλίες (didaskalíes)
vocative διδασκαλία (didaskalía) διδασκαλίες (didaskalíes)

Further reading