δικαιότερος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.kai̯.ó.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.kɛˈo.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.cɛˈo.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.ceˈo.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.ceˈo.te.ros/

Adjective

δῐκαιότερος • (dĭkaióteros) m (feminine δῐκαιοτέρᾱ, neuter δῐκαιότερον); first/second declension

comparative degree of δῐ́καιος (dĭ́kaios)

Declension

First and second declension of δῐκαιότερος; δῐκαιοτέρᾱ; δῐκαιότερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐκαιότερος dĭkaióteros	δῐκαιοτέρᾱ dĭkaiotérā	δῐκαιότερον dĭkaióteron	δῐκαιοτέρω dĭkaiotérō	δῐκαιοτέρᾱ dĭkaiotérā	δῐκαιοτέρω dĭkaiotérō	δῐκαιότεροι dĭkaióteroi	δῐκαιότεραι dĭkaióterai	δῐκαιότερᾰ dĭkaióteră
Genitive	δῐκαιοτέρου dĭkaiotérou	δῐκαιοτέρᾱς dĭkaiotérās	δῐκαιοτέρου dĭkaiotérou	δῐκαιοτέροιν dĭkaiotéroin	δῐκαιοτέραιν dĭkaiotérain	δῐκαιοτέροιν dĭkaiotéroin	δῐκαιοτέρων dĭkaiotérōn	δῐκαιοτέρων dĭkaiotérōn	δῐκαιοτέρων dĭkaiotérōn
Dative	δῐκαιοτέρῳ dĭkaiotérōi	δῐκαιοτέρᾳ dĭkaiotérāi	δῐκαιοτέρῳ dĭkaiotérōi	δῐκαιοτέροιν dĭkaiotéroin	δῐκαιοτέραιν dĭkaiotérain	δῐκαιοτέροιν dĭkaiotéroin	δῐκαιοτέροις dĭkaiotérois	δῐκαιοτέραις dĭkaiotérais	δῐκαιοτέροις dĭkaiotérois
Accusative	δῐκαιότερον dĭkaióteron	δῐκαιοτέρᾱν dĭkaiotérān	δῐκαιότερον dĭkaióteron	δῐκαιοτέρω dĭkaiotérō	δῐκαιοτέρᾱ dĭkaiotérā	δῐκαιοτέρω dĭkaiotérō	δῐκαιοτέρους dĭkaiotérous	δῐκαιοτέρᾱς dĭkaiotérās	δῐκαιότερᾰ dĭkaióteră
Vocative	δῐκαιότερε dĭkaiótere	δῐκαιοτέρᾱ dĭkaiotérā	δῐκαιότερον dĭkaióteron	δῐκαιοτέρω dĭkaiotérō	δῐκαιοτέρᾱ dĭkaiotérā	δῐκαιοτέρω dĭkaiotérō	δῐκαιότεροι dĭkaióteroi	δῐκαιότεραι dĭkaióterai	δῐκαιότερᾰ dĭkaióteră
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῐκαιότερον dĭkaióteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.