διορατικότητα

Greek

Etymology

διορατικός (dioratikós, “insightful”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1884.

Noun

διορατικότητα • (dioratikótita) f (uncountable)

  1. foresight, insight

Declension

Declension of διορατικότητα
singular
nominative διορατικότητα (dioratikótita)
genitive διορατικότητας (dioratikótitas)
accusative διορατικότητα (dioratikótita)
vocative διορατικότητα (dioratikótita)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.