διῃτημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ɛːi̯.tɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.e̝.te̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.i.tiˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.i.tiˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.i.tiˈme.nos/

Participle

διῃτημένος • (diēitēménos)

perfect mediopassive participle of διαιτάω (diaitáō)

Declension

First and second declension of διῃτημένος; διῃτημένη; διῃτημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	διῃτημένος diēitēménos	διῃτημένη diēitēménē	διῃτημένον diēitēménon	διῃτημένω diēitēménō	διῃτημένᾱ diēitēménā	διῃτημένω diēitēménō	διῃτημένοι diēitēménoi	διῃτημέναι diēitēménai	διῃτημένᾰ diēitēménă
Genitive	διῃτημένου diēitēménou	διῃτημένης diēitēménēs	διῃτημένου diēitēménou	διῃτημένοιν diēitēménoin	διῃτημέναιν diēitēménain	διῃτημένοιν diēitēménoin	διῃτημένων diēitēménōn	διῃτημένων diēitēménōn	διῃτημένων diēitēménōn
Dative	διῃτημένῳ diēitēménōi	διῃτημένῃ diēitēménēi	διῃτημένῳ diēitēménōi	διῃτημένοιν diēitēménoin	διῃτημέναιν diēitēménain	διῃτημένοιν diēitēménoin	διῃτημένοις diēitēménois	διῃτημέναις diēitēménais	διῃτημένοις diēitēménois
Accusative	διῃτημένον diēitēménon	διῃτημένην diēitēménēn	διῃτημένον diēitēménon	διῃτημένω diēitēménō	διῃτημένᾱ diēitēménā	διῃτημένω diēitēménō	διῃτημένους diēitēménous	διῃτημένᾱς diēitēménās	διῃτημένᾰ diēitēménă
Vocative	διῃτημένε diēitēméne	διῃτημένη diēitēménē	διῃτημένον diēitēménon	διῃτημένω diēitēménō	διῃτημένᾱ diēitēménā	διῃτημένω diēitēménō	διῃτημένοι diēitēménoi	διῃτημέναι diēitēménai	διῃτημένᾰ diēitēménă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	διῃτημένως diēitēménōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.