δοίμην
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dǒi̯.mɛːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈdy.me̝n/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈðy.min/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈðy.min/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈði.min/
Verb
δοίμην • (doímēn)
- first-person singular aorist middle optative of δίδωμι (dídōmi)