δούς

Ancient Greek

δούς • (doús)

First and third declension of δούς; δοῦσᾰ; δόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δούς doús	δοῦσᾰ doûsă	δόν dón	δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte	δόντες dóntes	δοῦσαι doûsai	δόντᾰ dóntă
Genitive	δόντος dóntos	δούσης doúsēs	δόντος dóntos	δόντοιν dóntoin	δούσαιν doúsain	δόντοιν dóntoin	δόντων dóntōn	δουσῶν dousôn	δόντων dóntōn
Dative	δόντῐ dóntĭ	δούσῃ doúsēi	δόντῐ dóntĭ	δόντοιν dóntoin	δούσαιν doúsain	δόντοιν dóntoin	δοῦσῐ / δοῦσῐν doûsĭ(n)	δούσαις doúsais	δοῦσῐ / δοῦσῐν doûsĭ(n)
Accusative	δόντᾰ dóntă	δοῦσᾰν doûsăn	δόν dón	δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte	δόντᾰς dóntăs	δούσᾱς doúsās	δόντᾰ dóntă
Vocative	δούς doús	δοῦσᾰ doûsă	δόν dón	δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte	δόντες dóntes	δοῦσαι doûsai	δόντᾰ dóntă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.