δράμα
See also: δρᾶμα
Greek
Etymology
From Ancient Greek δρᾶμα (drâma, “an act, a theatrical act, a play”), from δράω (dráō, “to act, to take action, to achieve”).
(For figurative sense): Semantic loan from French drame in its new sense.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈðrama/
Audio: (file) - Hyphenation: δρά‧μα
- Homophone: Δράμα (Dráma) (name of the city)
Noun
δράμα • (dráma) n (plural δράματα)
- (literature) drama, theatrical play
- το αρχαίο δράμα ― to archaío dráma ― the ancient drama
- (figurative) shocking or disturbing situation or event
- Οι πόλεις έχουν γεμίσει αυτοκίνητα. Δράμα η κατάσταση!
- Oi póleis échoun gemísei aftokínita. Dráma i katástasi!
- The cities are full of cars. It's a joke of a situation!
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | δράμα (dráma) | δράματα (drámata) |
| genitive | δράματος (drámatos) | δραμάτων (dramáton) |
| accusative | δράμα (dráma) | δράματα (drámata) |
| vocative | δράμα (dráma) | δράματα (drámata) |
Derived terms
- διαδραματίζω (diadramatízo, “to play a role”)
- δραμαμίνη f (dramamíni, “dramamine”)
- δραματικός (dramatikós, “dramatic”)
- δραματολογία f (dramatología, “dramatics”)
- δραματοποίηση f (dramatopoíisi, “dramatisation”)
- δραματοποιώ (dramatopoió, “dramatise”)
- δραματουργία f (dramatourgía, “the art of the playwright”)
- δραματουργός c (dramatourgós, “playwright”)
- Θείο Δράμα n (Theío Dráma)
- μελόδραμα n (melódrama, “drama, melodrama”)
- μιμόδραμα n (mimódrama, “mime show”)
- ονειρόδραμα n (oneiródrama, “dream drama”)
- παραμυθόδραμα n (paramythódrama, “fairytale drama”)
- χορόδραμα n (choródrama, “ballet”)
- ψυχόδραμα n (psychódrama, “psychodrama”)