δραπετεύω

Greek

Etymology

Derived from Ancient Greek δραπέτης (drapétēs).

Pronunciation

  • IPA(key): /ðɾa.peˈte.vo/
  • Hyphenation: δρα‧πε‧τεύ‧ω

Verb

δραπετεύω • (drapetévo) (past δραπέτευσα, passive —)

  1. to escape, get away

Conjugation

δραπετεύω   (adtive forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg δραπετεύσω
2 sg δραπετεύεις δραπετεύσεις
3 sg δραπετεύει δραπετεύσει
1 pl δραπετεύουμε, [‑ομε] δραπετεύσουμε, [‑ομε]
2 pl δραπετεύετε δραπετεύσετε
3 pl δραπετεύουν(ε) δραπετεύσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg δραπέτευα δραπέτευσα
2 sg δραπέτευες δραπέτευσες
3 sg δραπέτευε δραπέτευσε
1 pl δραπετεύαμε δραπετεύσαμε
2 pl δραπετεύατε δραπετεύσατε
3 pl δραπέτευαν, δραπετεύαν(ε) δραπέτευσαν, δραπετεύσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα δραπετεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δραπετεύεις, … θα δραπετεύσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δραπετεύσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δραπετεύσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δραπετεύσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg δραπέτευε δραπέτευσε
2 pl δραπετεύετε δραπετεύστε
Other forms
Active present participle ➤   δραπετεύοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας δραπετεύσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   δραπετεύσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.