δυσεντερία

Ancient Greek

Alternative forms

  • δῠσεντερῐ́η (dŭsenterĭ́ē) — Ionic

Etymology

    From δυσ- (dus-, “bad”) +‎ ἔντερα (éntera, “bowels”) +‎ -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā).

    Pronunciation

     

    Noun

    δῠσεντερῐ́ᾱ • (dŭsenterĭ́ā) f (genitive δῠσεντερίᾱς); first declension

    1. dysentery

    Inflection

    First declension of ἡ δῠσεντερῐ́ᾱ; τῆς δῠσεντερῐ́ᾱς (Attic)
    Case / # Singular Dual Plural
    Nominative ἡ δῠσεντερῐ́ᾱ
    hē dŭsenterĭ́ā     		τὼ δῠσεντερῐ́ᾱ
    tṑ dŭsenterĭ́ā     		αἱ δῠσεντερῐ́αι
    hai dŭsenterĭ́ai
    Genitive τῆς δῠσεντερῐ́ᾱς
    tês dŭsenterĭ́ās     		τοῖν δῠσεντερῐ́αιν
    toîn dŭsenterĭ́ain     		τῶν δῠσεντερῐῶν
    tôn dŭsenterĭôn
    Dative τῇ δῠσεντερῐ́ᾳ
    tēî dŭsenterĭ́āi     		τοῖν δῠσεντερῐ́αιν
    toîn dŭsenterĭ́ain     		ταῖς δῠσεντερῐ́αις
    taîs dŭsenterĭ́ais
    Accusative τὴν δῠσεντερῐ́ᾱν
    tḕn dŭsenterĭ́ān     		τὼ δῠσεντερῐ́ᾱ
    tṑ dŭsenterĭ́ā     		τᾱ̀ς δῠσεντερῐ́ᾱς
    tā̀s dŭsenterĭ́ās
    Vocative δῠσεντερῐ́ᾱ
    dŭsenterĭ́ā     		δῠσεντερῐ́ᾱ
    dŭsenterĭ́ā     		δῠσεντερῐ́αι
    dŭsenterĭ́ai
    Notes:
    • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

    Descendants

    • Greek: δυσεντερία (dysentería)
    • → Latin: dysenteria (see there for further descendants)

    Greek

    Etymology

    From Ancient Greek δυσεντερία (dusentería).

    Noun

    δυσεντερία • (dysentería) f (plural δυσεντερίες)

    1. dysentery

    Declension

    Declension of δυσεντερία
    singular plural
    nominative δυσεντερία (dysentería) δυσεντερίες (dysenteríes)
    genitive δυσεντερίας (dysenterías) δυσεντεριών (dysenterión)
    accusative δυσεντερία (dysentería) δυσεντερίες (dysenteríes)
    vocative δυσεντερία (dysentería) δυσεντερίες (dysenteríes)

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.