εκνευρίζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐκνευρίζω (ekneurízō, “to cut the tendons”) with semantic loan from French (s')énerver.[1] By surface analysis, εκ- (ek-) +‎ νεύρ(ο) (névr(o)) +‎ -ίζω (-ízo).

Pronunciation

  • IPA(key): /e.kneˈvɾi.zo/
  • Hyphenation: ε‧κνευ‧ρί‧ζω

Verb

εκνευρίζω • (eknevrízo) (past εκνεύρισα, passive εκνευρίζομαι, p‑past εκνευρίστηκα, ppp εκνευρισμένος)

  1. (transitive) to annoy, to irritate

Conjugation

εκνευρίζω   εκνευρίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εκνευρίσω εκνευρίζομαι εκνευριστώ
2 sg εκνευρίζεις εκνευρίσεις εκνευρίζεσαι εκνευριστείς
3 sg εκνευρίζει εκνευρίσει εκνευρίζεται εκνευριστεί
1 pl εκνευρίζουμε, [‑ομε] εκνευρίσουμε, [‑ομε] εκνευριζόμαστε εκνευριστούμε
2 pl εκνευρίζετε εκνευρίσετε εκνευρίζεστε, εκνευριζόσαστε εκνευριστείτε
3 pl εκνευρίζουν(ε) εκνευρίσουν(ε) εκνευρίζονται εκνευριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εκνεύριζα εκνεύρισα εκνευριζόμουν(α) εκνευρίστηκα
2 sg εκνεύριζες εκνεύρισες εκνευριζόσουν(α) εκνευρίστηκες
3 sg εκνεύριζε εκνεύρισε εκνευριζόταν(ε) εκνευρίστηκε
1 pl εκνευρίζαμε εκνευρίσαμε εκνευριζόμασταν, (‑όμαστε) εκνευριστήκαμε
2 pl εκνευρίζατε εκνευρίσατε εκνευριζόσασταν, (‑όσαστε) εκνευριστήκατε
3 pl εκνεύριζαν, εκνευρίζαν(ε) εκνεύρισαν, εκνευρίσαν(ε) εκνευρίζονταν, (εκνευριζόντουσαν) εκνευρίστηκαν, εκνευριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα εκνευρίσω ➤ θα εκνευρίζομαι ➤ θα εκνευριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εκνευρίζεις, … θα εκνευρίσεις, … θα εκνευρίζεσαι, … θα εκνευριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εκνευρίσει
  έχω, έχεις, … εκνευρισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … εκνευριστεί
  είμαι, είσαι, … εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εκνευρίσει
  είχα, είχες, … εκνευρισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … εκνευριστεί
  ήμουν, ήσουν, … εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εκνευρίσει
  θα έχω, θα έχεις, … εκνευρισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … εκνευριστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg εκνεύριζε εκνεύρισε — εκνευρίσου
2 pl εκνευρίζετε εκνευρίστε εκνευρίζεστε εκνευριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εκνευρίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας εκνευρίσει ➤ εκνευρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ εκνευρίσει εκνευριστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ εκνευρίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.