εκχωρώ
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ek.xoˈɾo/
- Hyphenation: εκ‧χω‧ρώ
Verb
εκχωρώ • (ekchoró) (past εκχώρησα, passive εκχωρούμαι, p‑past εκχωρήθηκα, ppp εκχωρημένος)
Conjugation
εκχωρώ, εκχωρούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εκχωρήσω | εκχωρούμαι | εκχωρηθώ | |
| 2 sg | εκχωρείς | εκχωρήσεις | εκχωρείσαι | εκχωρηθείς |
| 3 sg | εκχωρεί | εκχωρήσει | εκχωρείται | εκχωρηθεί |
| 1 pl | εκχωρούμε | εκχωρήσουμε, [-ομε] | εκχωρούμαστε | εκχωρηθούμε |
| 2 pl | εκχωρείτε | εκχωρήσετε | εκχωρείστε | εκχωρηθείτε |
| 3 pl | εκχωρούν(ε) | εκχωρήσουν(ε) | εκχωρούνται | εκχωρηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εκχωρούσα | εκχώρησα | [εκχωρούμουν(α)] | εκχωρήθηκα |
| 2 sg | εκχωρούσες | εκχώρησες | [εκχωρούσουν(α)] | εκχωρήθηκες |
| 3 sg | εκχωρούσε | εκχώρησε | εκχωρούνταν, {εκχωρείτο} - [{εξεχωρείτο}] | εκχωρήθηκε |
| 1 pl | εκχωρούσαμε | εκχωρήσαμε | εκχωρούμασταν, (‑ούμαστε) | εκχωρηθήκαμε |
| 2 pl | εκχωρούσατε | εκχωρήσατε | [εκχωρούσασταν, (‑ούσαστε)] | εκχωρηθήκατε |
| 3 pl | εκχωρούσαν(ε) | εκχώρησαν, εκχωρήσαν(ε) | εκχωρούνταν, {εκχωρούντο}, [{εξεχωρούντο}] | εκχωρήθηκαν, εκχωρηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα εκχωρήσω ➤ | θα εκχωρούμαι ➤ | θα εκχωρηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εκχωρείς, … | θα εκχωρήσεις, … | θα εκχωρείσαι, … | θα εκχωρηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εκχωρήσει έχω, έχεις, … εκχωρημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εκχωρηθεί είμαι, είσαι, … εκχωρημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εκχωρήσει είχα, είχες, … εκχωρημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εκχωρηθεί ήμουν, ήσουν, … εκχωρημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εκχωρήσει θα έχω, θα έχεις, … εκχωρημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εκχωρηθεί θα είμαι, θα είσαι, … εκχωρημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | εκχώρησε | — | εκχωρήσου |
| 2 pl | εκχωρείτε | εκχωρήστε | εκχωρείστε | εκχωρηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εκχωρώντας ➤ | εκχωρούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εκχωρήσει ➤ | εκχωρημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | εκχωρήσει | εκχωρηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- εκχωρημένος (ekchoriménos, participle)
- εκχώρηση f (ekchórisi)