ενόχληση

Greek

Etymology

From Koine Greek ἐνόχληση (enókhlēsē), from ἐνοχλῶ (enokhlô, “to annoy”).

Pronunciation

  • IPA(key): /eˈnoxlisi/
  • Hyphenation: ε‧νό‧χλη‧ση

Noun

ενόχληση • (enóchlisi) f (plural ενοχλήσεις)

  1. annoyance, bother, nuisance, trouble, disturbance
    Συγγνώμη για την ενόχληση.
    Syngnómi gia tin enóchlisi.
    Sorry for the disturbance.
    Οι γείτονες με την δυνατή μουσική είναι μια διαρκής ενόχληση.
    Oi geítones me tin dynatí mousikí eínai mia diarkís enóchlisi.
    The neighbours with the loud music are a constant annoyance.
  2. (medicine) ailment, discomfort, complaint (bodily or mental)
    Όλο παραπονιέται για διάφορες ενοχλήσεις.
    Ólo paraponiétai gia diáfores enochlíseis.
    He's always complaining about various ailments.

Declension

Declension of ενόχληση
singular plural
nominative ενόχληση (enóchlisi) ενοχλήσεις (enochlíseis)
genitive ενόχλησης (enóchlisis) ενοχλήσεων (enochlíseon)
accusative ενόχληση (enóchlisi) ενοχλήσεις (enochlíseis)
vocative ενόχληση (enóchlisi) ενοχλήσεις (enochlíseis)

Older or formal genitive singular: ενοχλήσεως (enochlíseos)

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.