εξαίρεση
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἐξαίρεσῐς (exaíresĭs) with -ση (-si) ending and semantic loan from French exception.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /eˈkse.ɾe.si/
- Hyphenation: ε‧ξαί‧ρε‧ση
Noun
εξαίρεση • (exaíresi) f (plural εξαιρέσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εξαίρεση (exaíresi) | εξαιρέσεις (exairéseis) |
| genitive | εξαίρεσης (exaíresis) | εξαιρέσεων (exairéseon) |
| accusative | εξαίρεση (exaíresi) | εξαιρέσεις (exairéseis) |
| vocative | εξαίρεση (exaíresi) | εξαιρέσεις (exairéseis) |
Older or formal genitive singular: εξαιρέσεως (exairéseos)
Related terms
- εξαιρετικός (exairetikós)
- εξαίρετος (exaíretos)
- εξαιρώ (exairó)
References
- ^ εξαίρεση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language