εξουσιάζω
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek ἐξουσιάζω (exousiázō, “to exercise authority; to enjoy licence”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /e.ksu.siˈa.zo/
- Hyphenation: ε‧ξου‧σι‧ά‧ζω
Verb
εξουσιάζω • (exousiázo) (past εξουσίασα, passive εξουσιάζομαι, p‑past εξουσιάστηκα, ppp εξουσιασμένος)
- to dominate, to rule (to govern or control by superior authority or power)
- Synonym: κυριαρχώ (kyriarchó)
Conjugation
εξουσιάζω εξουσιάζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εξουσιάσω | εξουσιάζομαι | εξουσιαστώ | |
| 2 sg | εξουσιάζεις | εξουσιάσεις | εξουσιάζεσαι | εξουσιαστείς |
| 3 sg | εξουσιάζει | εξουσιάσει | εξουσιάζεται | εξουσιαστεί |
| 1 pl | εξουσιάζουμε, [‑ομε] | εξουσιάσουμε, [‑ομε] | εξουσιαζόμαστε | εξουσιαστούμε |
| 2 pl | εξουσιάζετε | εξουσιάσετε | εξουσιάζεστε, εξουσιαζόσαστε | εξουσιαστείτε |
| 3 pl | εξουσιάζουν(ε) | εξουσιάσουν(ε) | εξουσιάζονται | εξουσιαστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εξουσίαζα | εξουσίασα | εξουσιαζόμουν(α) | εξουσιάστηκα |
| 2 sg | εξουσίαζες | εξουσίασες | εξουσιαζόσουν(α) | εξουσιάστηκες |
| 3 sg | εξουσίαζε | εξουσίασε | εξουσιαζόταν(ε) | εξουσιάστηκε |
| 1 pl | εξουσιάζαμε | εξουσιάσαμε | εξουσιαζόμασταν, (‑όμαστε) | εξουσιαστήκαμε |
| 2 pl | εξουσιάζατε | εξουσιάσατε | εξουσιαζόσασταν, (‑όσαστε) | εξουσιαστήκατε |
| 3 pl | εξουσίαζαν, εξουσιάζαν(ε) | εξουσίασαν, εξουσιάσαν(ε) | εξουσιάζονταν, (εξουσιαζόντουσαν) | εξουσιάστηκαν, εξουσιαστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα εξουσιάσω ➤ | θα εξουσιάζομαι ➤ | θα εξουσιαστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εξουσιάζεις, … | θα εξουσιάσεις, … | θα εξουσιάζεσαι, … | θα εξουσιαστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εξουσιάσει έχω, έχεις, … εξουσιασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εξουσιαστεί είμαι, είσαι, … εξουσιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εξουσιάσει είχα, είχες, … εξουσιασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εξουσιαστεί ήμουν, ήσουν, … εξουσιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εξουσιάσει θα έχω, θα έχεις, … εξουσιασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εξουσιαστεί θα είμαι, θα είσαι, … εξουσιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | εξουσίαζε | εξουσίασε | — | εξουσιάσου |
| 2 pl | εξουσιάζετε | εξουσιάστε | εξουσιάζεστε | εξουσιαστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εξουσιάζοντας ➤ | εξουσιαζόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εξουσιάσει ➤ | εξουσιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | εξουσιάσει | εξουσιαστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- εξουσία f (exousía)
References
- ^ εξουσιάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language