επαινώ
Greek
Alternative forms
- παινώ (painó) (vernacular variant)
- παινεύω (painévo) (less formal, more frequent, more senses)
Pronunciation
- IPA(key): /e.peˈno/
- Hyphenation: ε‧παι‧νώ
Verb
επαινώ • (epainó) (past επαίνεσα, passive επαινούμαι, p‑past επαινέθηκα)
- (transitive) to praise, compliment
Conjugation
επαινώ, επαινούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | επαινέσω | επαινούμαι | επαινεθώ | |
| 2 sg | επαινείς | επαινέσεις | επαινείσαι | επαινεθείς |
| 3 sg | επαινεί | επαινέσει | επαινείται | επαινεθεί |
| 1 pl | επαινούμε | επαινέσουμε, [-ομε] | επαινούμαστε | επαινεθούμε |
| 2 pl | επαινείτε | επαινέσετε | επαινείστε | επαινεθείτε |
| 3 pl | επαινούν(ε) | επαινέσουν(ε) | επαινούνται | επαινεθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | επαινούσα | επαίνεσα | [επαινούμουν(α)] | επαινέθηκα |
| 2 sg | επαινούσες | επαίνεσες | [επαινούσουν(α)] | επαινέθηκες |
| 3 sg | επαινούσε | επαίνεσε | επαινούνταν, {επαινείτο} | επαινέθηκε |
| 1 pl | επαινούσαμε | επαινέσαμε | επαινούμασταν, (‑ούμαστε) | επαινεθήκαμε |
| 2 pl | επαινούσατε | επαινέσατε | [επαινούσασταν, (‑ούσαστε)] | επαινεθήκατε |
| 3 pl | επαινούσαν(ε) | επαίνεσαν, επαινέσαν(ε) | επαινούνταν, {επαινούντο} | επαινέθηκαν, επαινεθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα επαινέσω ➤ | θα επαινούμαι ➤ | θα επαινεθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα επαινείς, … | θα επαινέσεις, … | θα επαινείσαι, … | θα επαινεθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … επαινέσει έχω, έχεις, … επαινεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … επαινεθεί είμαι, είσαι, … επαινεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … επαινέσει είχα, είχες, … επαινεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … επαινεθεί ήμουν, ήσουν, … επαινεμένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … επαινέσει θα έχω, θα έχεις, … επαινεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … επαινεθεί θα είμαι, θα είσαι, … επαινεμένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | επαίνεσε | — | επαινέσου |
| 2 pl | επαινείτε | επαινέστε | επαινείστε | επαινεθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | επαινώντας ➤ | επαινούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας επαινέσει ➤ | επαινεμένος, ‑η, ‑o (→ παινεμένος) ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | επαινέσει | επαινεθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- and see: παινεύω (painévo) for παινευ- stem
- αξιέπαινος (axiépainos, “praiseworthy”)
- απαίνευτος (apaíneftos, “unpraised”, adjective)
- επαινετικός (epainetikós, “complimentary, appreciative”)
- επαινετός (epainetós, “praiseworthy”) (rare)
- έπαινος m (épainos, “praise, commendation”)
- παινώ (painó, “praise”) (vernacular)