επιρρηματικός

Greek

Adjective

επιρρηματικός • (epirrimatikós) m (feminine επιρρηματική, neuter επιρρηματικό)

  1. (grammar) adverbial, relating to an adverb

Declension

Declension of επιρρηματικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επιρρηματικός (epirrimatikós) επιρρηματική (epirrimatikí) επιρρηματικό (epirrimatikó) επιρρηματικοί (epirrimatikoí) επιρρηματικές (epirrimatikés) επιρρηματικά (epirrimatiká)
genitive επιρρηματικού (epirrimatikoú) επιρρηματικής (epirrimatikís) επιρρηματικού (epirrimatikoú) επιρρηματικών (epirrimatikón) επιρρηματικών (epirrimatikón) επιρρηματικών (epirrimatikón)
accusative επιρρηματικό (epirrimatikó) επιρρηματική (epirrimatikí) επιρρηματικό (epirrimatikó) επιρρηματικούς (epirrimatikoús) επιρρηματικές (epirrimatikés) επιρρηματικά (epirrimatiká)
vocative επιρρηματικέ (epirrimatiké) επιρρηματική (epirrimatikí) επιρρηματικό (epirrimatikó) επιρρηματικοί (epirrimatikoí) επιρρηματικές (epirrimatikés) επιρρηματικά (epirrimatiká)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.