εποχή

See also: ἐποχή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐποχή (epokhḗ).

Pronunciation

IPA^(key): /e.poˈçi/
Hyphenation: ε‧πο‧χή

Noun

εποχή • (epochí) f (plural εποχές)

age, epoch, season
Synonym: σεζόν (sezón)

Εποχή του Λίθου ― Epochí tou Líthou ― Stone Age
(philosophy) epoche (the suspension of judgment)

Declension

Declension of **εποχή**
	singular	plural
nominative	εποχή (epochí)	εποχές (epochés)
genitive	εποχής (epochís)	εποχών (epochón)
accusative	εποχή (epochí)	εποχές (epochés)
vocative	εποχή (epochí)	εποχές (epochés)

Coordinate terms

άνοιξη f (ánoixi, “spring”)
έαρ f (éar, “spring”)
θέρος n (théros, “summer, harvest”)
καλοκαίρι n (kalokaíri, “summer”)
φθινόπωρο n (fthinóporo, “autumn, fall”)
χειμώνας m (cheimónas, “winter”)

Further reading

εποχή, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language