ερέθισμα

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐρέθισμα (eréthisma).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /eˈɾe.θi.zma/
  • Hyphenation: ε‧ρέ‧θι‧σμα

Noun

ερέθισμα • (eréthisma) n (plural ερεθίσματα)

  1. stimulus

Declension

Declension of ερέθισμα
singular plural
nominative ερέθισμα (eréthisma) ερεθίσματα (erethísmata)
genitive ερεθίσματος (erethísmatos) ερεθισμάτων (erethismáton)
accusative ερέθισμα (eréthisma) ερεθίσματα (erethísmata)
vocative ερέθισμα (eréthisma) ερεθίσματα (erethísmata)

References

  1. ^ ερέθισμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.