εργένης

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish اركن (ergen, “unmarried male”).

Noun

εργένης • (ergénis) m (plural εργένηδες, feminine εργένισσα)

  1. bachelor, unmarried man

Declension

Declension of εργένης
singular plural
nominative εργένης (ergénis) εργένηδες (ergénides)
genitive εργένη (ergéni) εργένηδων (ergénidon)
accusative εργένη (ergéni) εργένηδες (ergénides)
vocative εργένη (ergéni) εργένηδες (ergénides)

Synonyms

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.