ετυμολογία

See also: ἐτυμολογία

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἐτυμολογία (etumología) from the ancient ἔτυμ(ος) (étum(os), “true”) + -ο- (-o-) +‎ -λογία (-logía, “-logy”), semantic loan from French étymologie or German Etymologie from Latin etymologia. [1]

Pronunciation

  • IPA(key): /e.ti.mo.loˈʝi.a/
  • Hyphenation: ε‧τυ‧μο‧λο‧γί‧α

Noun

ετυμολογία • (etymología) f (plural ετυμολογίες)

  1. etymology
    Τα παραδείγματα των ετυμολογιών που πρότεινε είναι τα ακόλουθα ...
    Ta paradeígmata ton etymologión pou próteine eínai ta akóloutha ...
    Examples of the suggested etymologies are the following...

Declension

Declension of ετυμολογία
singular plural
nominative ετυμολογία (etymología) ετυμολογίες (etymologíes)
genitive ετυμολογίας (etymologías) ετυμολογιών (etymologión)
accusative ετυμολογία (etymología) ετυμολογίες (etymologíes)
vocative ετυμολογία (etymología) ετυμολογίες (etymologíes)

References

  1. ^ ετυμολογία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.