εἰσοράω

Ancient Greek

Etymology

εἰσ- (eis-) +‎ ὁράω (horáō)

Pronunciation

 

Verb

εἰσοράω • (eisoráō)

  1. to look upon, behold

Conjugation

   Present: εἰσορᾰ́ω, εἰσορᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσορᾰ́ω εἰσορᾰ́εις εἰσορᾰ́ει εἰσορᾰ́ετον εἰσορᾰ́ετον εἰσορᾰ́ομεν εἰσορᾰ́ετε εἰσορᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive εἰσορᾰ́ω εἰσορᾰ́ῃς εἰσορᾰ́ῃ εἰσορᾰ́ητον εἰσορᾰ́ητον εἰσορᾰ́ωμεν εἰσορᾰ́ητε εἰσορᾰ́ωσῐ(ν)
optative εἰσορᾰ́οιμῐ εἰσορᾰ́οις εἰσορᾰ́οι εἰσορᾰ́οιτον εἰσορᾰοίτην εἰσορᾰ́οιμεν εἰσορᾰ́οιτε εἰσορᾰ́οιεν
imperative   εἰσόρᾰε εἰσορᾰέτω εἰσορᾰ́ετον εἰσορᾰέτων   εἰσορᾰ́ετε εἰσορᾰόντων
middle/
passive 		indicative εἰσορᾰ́ομαι εἰσορᾰ́ῃ / εἰσορᾰ́ει εἰσορᾰ́εται εἰσορᾰ́εσθον εἰσορᾰ́εσθον εἰσορᾰόμεθᾰ εἰσορᾰ́εσθε εἰσορᾰ́ονται
subjunctive εἰσορᾰ́ωμαι εἰσορᾰ́ῃ εἰσορᾰ́ηται εἰσορᾰ́ησθον εἰσορᾰ́ησθον εἰσορᾰώμεθᾰ εἰσορᾰ́ησθε εἰσορᾰ́ωνται
optative εἰσορᾰοίμην εἰσορᾰ́οιο εἰσορᾰ́οιτο εἰσορᾰ́οισθον εἰσορᾰοίσθην εἰσορᾰοίμεθᾰ εἰσορᾰ́οισθε εἰσορᾰ́οιντο
imperative   εἰσορᾰ́ου εἰσορᾰέσθω εἰσορᾰ́εσθον εἰσορᾰέσθων   εἰσορᾰ́εσθε,
εἰσορᾰ́ασθε 		εἰσορᾰέσθων
active middle/passive
infinitive εἰσορᾰ́ειν εἰσορᾰ́εσθαι,
εἰσορᾰ́ασθαι
participle m εἰσορᾰ́ων εἰσορᾰόμενος
f εἰσορᾰ́ουσᾰ εἰσορᾰομένη
n εἰσορᾰ́ον εἰσορᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: εἰσορῶ, εἰσορῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσορῶ εἰσορᾷς εἰσορᾷ εἰσορᾶτον εἰσορᾶτον εἰσορῶμεν εἰσορᾶτε εἰσορῶσῐ(ν)
subjunctive εἰσορῶ εἰσορᾷς εἰσορᾷ εἰσορᾶτον εἰσορᾶτον εἰσορῶμεν εἰσορᾶτε εἰσορῶσῐ(ν)
optative εἰσορῴην / εἰσορῷμῐ εἰσορῴης / εἰσορῷς εἰσορῴη / εἰσορῷ εἰσορῷτον / εἰσορῴητον εἰσορῴτην / εἰσορῳήτην εἰσορῷμεν / εἰσορῴημεν εἰσορῷτε / εἰσορῴητε εἰσορῷεν / εἰσορῴησᾰν
imperative   εἰσόρᾱ εἰσορᾱ́τω εἰσορᾶτον εἰσορᾱ́των   εἰσορᾶτε εἰσορώντων
middle/
passive 		indicative εἰσορῶμαι εἰσορᾷ εἰσορᾶται εἰσορᾶσθον εἰσορᾶσθον εἰσορώμεθᾰ εἰσορᾶσθε εἰσορῶνται
subjunctive εἰσορῶμαι εἰσορᾷ εἰσορᾶται εἰσορᾶσθον εἰσορᾶσθον εἰσορώμεθᾰ εἰσορᾶσθε εἰσορῶνται
optative εἰσορῴμην εἰσορῷο εἰσορῷτο εἰσορῷσθον εἰσορῴσθην εἰσορῴμεθᾰ εἰσορῷσθε εἰσορῷντο
imperative   εἰσορῶ εἰσορᾱ́σθω εἰσορᾶσθον εἰσορᾱ́σθων   εἰσορᾰ́εσθε,
εἰσορᾰ́ασθε 		εἰσορᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive εἰσορᾶν εἰσορᾰ́εσθαι,
εἰσορᾰ́ασθαι
participle m εἰσορῶν εἰσορώμενος
f εἰσορῶσᾰ εἰσορωμένη
n εἰσορῶν εἰσορώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: εἰσορῶ, εἰσοροῦμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσορῶ εἰσοροῖς εἰσοροῖ εἰσοροῦτον εἰσοροῦτον εἰσοροῦμεν εἰσοροῦτε εἰσορόωσι
subjunctive εἰσορῶ,
εἰσορῶμῐ 		εἰσοροῖς,
εἰσοροῖσθᾰ 		εἰσοροῖ,
εἰσοροῖσῐ 		εἰσορῶτον εἰσορῶτον εἰσορῶμεν εἰσορῶτε εἰσορῶσῐ(ν)
optative εἰσοροῖμι εἰσοροῖς εἰσοροῖ εἰσοροῖτον εἰσοροίτην εἰσοροῖμεν εἰσορόῳτε εἰσοροῖεν
imperative   εἰσόρου εἰσορούτω εἰσοροῦτον εἰσορούτων   εἰσοροῦτε εἰσορούντων
middle/
passive 		indicative εἰσοροῦμαι εἰσοροῖ εἰσοροῦται εἰσοροῦσθον εἰσοροῦσθον εἰσορούμε(σ)θᾰ εἰσοροῦσθε εἰσοροῦνται
subjunctive εἰσορῶμαι εἰσοροῖ εἰσορῶται εἰσορῶσθον εἰσορῶσθον εἰσορώμε(σ)θᾰ εἰσορῶσθε εἰσορῶνται
optative εἰσοροίμην εἰσοροῖο εἰσοροῖτο εἰσοροῖσθον εἰσοροίσθην εἰσοροίμε(σ)θᾰ εἰσοροῖσθε εἰσοροίᾰτο
imperative   εἰσοροῦ εἰσορούσθω εἰσοροῦσθον εἰσορούσθων   εἰσοροῦσθε εἰσορούσθων
active middle/passive
infinitive εἰσοροῦν εἰσοροῦσθαι
participle m εἰσορόων,
εἰσορῶν 		εἰσορούμενος
f εἰσορόωσᾰ,
εἰσοροῦσᾰ 		εἰσορουμένη
n εἰσορόων,
εἰσοροῦν 		εἰσορούμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εἰσόρᾰον, εἰσορᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσόρᾰον εἰσόρᾰες εἰσόρᾰε(ν) εἰσορᾰ́ετον εἰσορᾰέτην εἰσορᾰ́ομεν εἰσορᾰ́ετε εἰσόρᾰον
middle/
passive 		indicative εἰσορᾰόμην εἰσορᾰ́ου εἰσορᾰ́ετο εἰσορᾰ́εσθον εἰσορᾰέσθην εἰσορᾰόμεθᾰ εἰσορᾰ́εσθε εἰσορᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εἰσόρων, εἰσορώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσόρων εἰσόρᾱς εἰσόρᾱ εἰσορᾶτον εἰσορᾱ́την εἰσορῶμεν εἰσορᾶτε εἰσόρων
middle/
passive 		indicative εἰσορώμην εἰσορῶ εἰσορᾶτο εἰσορᾶσθον εἰσορᾱ́σθην εἰσορώμεθᾰ εἰσορᾶσθε εἰσορῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εἰσόρουν, εἰσορούμην (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσόρουν εἰσόρους εἰσόρου εἰσοροῦτον εἰσορούτην εἰσοροῦμεν εἰσοροῦτε εἰσόρουν
middle/
passive 		indicative εἰσορούμην εἰσοροῦ εἰσοροῦτο εἰσοροῦσθον εἰσορούσθην εἰσορούμε(σ)θᾰ εἰσοροῦσθε εἰσορόωντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐσόψομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐσόψομαι ἐσόψεαι ἐσόψεται ἐσόψεσθον ἐσόψεσθον ἐσοψόμε(σ)θᾰ ἐσόψεσθε ἐσόψονται
optative ἐσοψοίμην ἐσόψοιο ἐσόψοιτο ἐσόψοισθον ἐσοψοίσθην ἐσοψοίμε(σ)θᾰ ἐσόψοισθε ἐσοψοίᾰτο
middle
infinitive ἐσόψεσθαι
participle m ἐσοψόμενος
f ἐσοψομένη
n ἐσοψόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἰσεῖδον, εἰσειδόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσεῖδον εἰσεῖδες εἰσεῖδε(ν) εἰσείδετον εἰσειδέτην εἰσείδομεν εἰσείδετε εἰσεῖδον
subjunctive εἰσίδω εἰσίδῃς εἰσίδῃ εἰσίδητον εἰσίδητον εἰσίδωμεν εἰσίδητε εἰσίδωσῐ(ν)
optative εἰσίδοιμῐ εἰσίδοις εἰσίδοι εἰσίδοιτον εἰσιδοίτην εἰσίδοιμεν εἰσίδοιτε εἰσίδοιεν
imperative   εἴσιδε εἰσιδέτω εἰσίδετον εἰσιδέτων   εἰσίδετε εἰσιδόντων
middle indicative εἰσειδόμην εἰσείδου εἰσείδετο εἰσείδεσθον εἰσειδέσθην εἰσειδόμεθᾰ εἰσείδεσθε εἰσείδοντο
subjunctive εἰσίδωμαι εἰσίδῃ εἰσίδηται εἰσίδησθον εἰσίδησθον εἰσιδώμεθᾰ εἰσίδησθε εἰσίδωνται
optative εἰσιδοίμην εἰσίδοιο εἰσίδοιτο εἰσίδοισθον εἰσιδοίσθην εἰσιδοίμεθᾰ εἰσίδοισθε εἰσίδοιντο
imperative   εἰσιδοῦ εἰσιδέσθω εἰσίδεσθον εἰσιδέσθων   εἰσίδεσθε εἰσιδέσθων
active middle
infinitive εἰσιδεῖν εἰσιδέσθαι
participle m εἰσιδών εἰσιδόμενος
f εἰσιδοῦσᾰ εἰσιδομένη
n εἰσιδόν εἰσιδόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἴσῐδον, εἰσῐδόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἴσῐδον εἴσῐδες εἴσῐδε(ν) εἰσῐ́δετον εἰσῐδέτην εἰσῐ́δομεν εἰσῐ́δετε εἴσῐδον
subjunctive εἰσῐ́δω,
εἰσῐ́δωμῐ 		εἰσῐ́δῃς,
εἰσῐ́δῃσθᾰ 		εἰσῐ́δῃ,
εἰσῐ́δῃσῐ 		εἰσῐ́δητον εἰσῐ́δητον εἰσῐ́δωμεν εἰσῐ́δητε εἰσῐ́δωσῐ(ν)
optative εἰσῐ́δοιμῐ εἰσῐ́δοις / εἰσῐ́δοισθᾰ εἰσῐ́δοι εἰσῐδεῖτον εἰσῐδείτην εἰσῐδεῖμεν εἰσῐδεῖτε εἰσῐδεῖεν
imperative   εἴσῐδε εἰσῐδέτω εἰσῐ́δετον εἰσῐδέτων   εἰσῐ́δετε εἰσῐδόντων
middle indicative εἰσῐδόμην εἰσῐ́δεο εἰσῐ́δετο εἰσῐ́δεσθον εἰσῐδέσθην εἰσῐδόμε(σ)θᾰ εἰσῐ́δεσθε εἰσῐ́δοντο
subjunctive εἰσῐ́δωμαι εἰσῐ́δηαι εἰσῐ́δηται εἰσῐ́δησθον εἰσῐ́δησθον εἰσῐδώμε(σ)θᾰ εἰσῐ́δησθε εἰσῐ́δωνται
optative εἰσῐδοίμην εἰσῐ́δοιο εἰσῐ́δοιτο εἰσῐ́δοισθον εἰσῐδοίσθην εἰσῐδοίμε(σ)θᾰ εἰσῐ́δοισθε εἰσῐδοίᾰτο
imperative   εἰσῐ́δεο εἰσῐδέσθω εἰσῐ́δεσθον εἰσῐδέσθων   εἰσῐ́δεσθε εἰσῐδέσθων
active middle
infinitive εἰσῐδεῖν / εἰσῐδέμεν(αι) εἰσῐδέσθαι
participle m εἰσῐδών εἰσῐδόμενος
f εἰσῐδοῦσᾰ εἰσῐδομένη
n εἰσῐδόν εἰσῐδόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσῐ́δον, ἐσῐδόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσῐ́δον ἐσῐ́δες ἐσῐ́δε(ν) ἐσῐ́δετον ἐσῐδέτην ἐσῐ́δομεν ἐσῐ́δετε ἐσῐ́δον
subjunctive ἐσῐ́δω,
ἐσῐ́δωμῐ 		ἐσῐ́δῃς,
ἐσῐ́δῃσθᾰ 		ἐσῐ́δῃ,
ἐσῐ́δῃσῐ 		ἐσῐ́δητον ἐσῐ́δητον ἐσῐ́δωμεν ἐσῐ́δητε ἐσῐ́δωσῐ(ν)
optative ἐσῐ́δοιμῐ ἐσῐ́δοις / ἐσῐ́δοισθᾰ ἐσῐ́δοι ἐσῐδεῖτον ἐσῐδείτην ἐσῐδεῖμεν ἐσῐδεῖτε ἐσῐδεῖεν
imperative   ἔσῐδε ἐσῐδέτω ἐσῐ́δετον ἐσῐδέτων   ἐσῐ́δετε ἐσῐδόντων
middle indicative ἐσῐδόμην ἐσῐ́δεο ἐσῐ́δετο ἐσῐ́δεσθον ἐσῐδέσθην ἐσῐδόμε(σ)θᾰ ἐσῐ́δεσθε ἐσῐ́δοντο
subjunctive ἐσῐ́δωμαι ἐσῐ́δηαι ἐσῐ́δηται ἐσῐ́δησθον ἐσῐ́δησθον ἐσῐδώμε(σ)θᾰ ἐσῐ́δησθε ἐσῐ́δωνται
optative ἐσῐδοίμην ἐσῐ́δοιο ἐσῐ́δοιτο ἐσῐ́δοισθον ἐσῐδοίσθην ἐσῐδοίμε(σ)θᾰ ἐσῐ́δοισθε ἐσῐδοίᾰτο
imperative   ἐσῐ́δεο ἐσῐδέσθω ἐσῐ́δεσθον ἐσῐδέσθων   ἐσῐ́δεσθε ἐσῐδέσθων
active middle
infinitive ἐσῐδεῖν / ἐσῐδέμεν(αι) ἐσῐδέσθαι
participle m ἐσῐδών ἐσῐδόμενος
f ἐσῐδοῦσᾰ ἐσῐδομένη
n ἐσῐδόν ἐσῐδόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσῐ́δεσκον, ἐσῐδεσκόμην iterative
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσῐ́δεσκον ἐσῐ́δεσκες ἐσῐ́δεσκε(ν) ἐσῐδέσκετον ἐσῐδεσκέτην ἐσῐδέσκομεν ἐσῐδέσκετε ἐσῐ́δεσκον
subjunctive ἐσῐδέσκω ἐσῐδέσκῃς ἐσῐδέσκῃ ἐσῐδέσκητον ἐσῐδέσκητον ἐσῐδέσκωμεν ἐσῐδέσκητε ἐσῐδέσκωσῐ(ν)
optative ἐσῐδέσκοιμῐ ἐσῐδέσκοις ἐσῐδέσκοι ἐσῐδέσκοιτον ἐσῐδεσκοίτην ἐσῐδέσκοιμεν ἐσῐδέσκοιτε ἐσῐδέσκοιεν
imperative   ἐσῐ́δεσκε ἐσῐδεσκέτω ἐσῐδέσκετον ἐσῐδεσκέτων   ἐσῐδέσκετε ἐσῐδεσκόντων
middle indicative ἐσῐδεσκόμην ἐσῐδέσκου ἐσῐδέσκετο ἐσῐδέσκεσθον ἐσῐδεσκέσθην ἐσῐδεσκόμεθᾰ ἐσῐδέσκεσθε ἐσῐδέσκοντο
subjunctive ἐσῐδέσκωμαι ἐσῐδέσκῃ ἐσῐδέσκηται ἐσῐδέσκησθον ἐσῐδέσκησθον ἐσῐδεσκώμεθᾰ ἐσῐδέσκησθε ἐσῐδέσκωνται
optative ἐσῐδεσκοίμην ἐσῐδέσκοιο ἐσῐδέσκοιτο ἐσῐδέσκοισθον ἐσῐδεσκοίσθην ἐσῐδεσκοίμεθᾰ ἐσῐδέσκοισθε ἐσῐδέσκοιντο
imperative   ἐσῐδεσκοῦ ἐσῐδεσκέσθω ἐσῐδέσκεσθον ἐσῐδεσκέσθων   ἐσῐδέσκεσθε ἐσῐδεσκέσθων
active middle
infinitive ἐσῐδεσκεῖν ἐσῐδεσκέσθαι
participle m ἐσῐδεσκών ἐσῐδεσκόμενος
f ἐσῐδεσκοῦσᾰ ἐσῐδεσκομένη
n ἐσῐδεσκόν ἐσῐδεσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.