εὐξάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯k.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eʍkˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eɸkˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /efkˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /efkˈsa.me.nos/

Participle

εὐξάμενος • (euxámenos) m (feminine εὐξᾰμένη, neuter εὐξάμενον); first/second declension

aorist middle participle of εὔχομαι (eúkhomai)

Declension

First and second declension of εὐξᾰ́μενος; εὐξᾰμένη; εὐξᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	εὐξᾰ́μενος euxắmenos	εὐξᾰμένη euxăménē	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένᾱ euxăménā	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰ́μενοι euxắmenoi	εὐξᾰ́μεναι euxắmenai	εὐξᾰ́μενᾰ euxắmenă
Genitive	εὐξᾰμένου euxăménou	εὐξᾰμένης euxăménēs	εὐξᾰμένου euxăménou	εὐξᾰμένοιν euxăménoin	εὐξᾰμέναιν euxăménain	εὐξᾰμένοιν euxăménoin	εὐξᾰμένων euxăménōn	εὐξᾰμένων euxăménōn	εὐξᾰμένων euxăménōn
Dative	εὐξᾰμένῳ euxăménōi	εὐξᾰμένῃ euxăménēi	εὐξᾰμένῳ euxăménōi	εὐξᾰμένοιν euxăménoin	εὐξᾰμέναιν euxăménain	εὐξᾰμένοιν euxăménoin	εὐξᾰμένοις euxăménois	εὐξᾰμέναις euxăménais	εὐξᾰμένοις euxăménois
Accusative	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένην euxăménēn	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένᾱ euxăménā	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένους euxăménous	εὐξᾰμένᾱς euxăménās	εὐξᾰ́μενᾰ euxắmenă
Vocative	εὐξᾰ́μενε euxắmene	εὐξᾰμένη euxăménē	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένᾱ euxăménā	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰ́μενοι euxắmenoi	εὐξᾰ́μεναι euxắmenai	εὐξᾰ́μενᾰ euxắmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	εὐξᾰμένως euxăménōs			εὐξᾰμενώτερος euxămenṓteros			εὐξᾰμενώτᾰτος euxămenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of εὐξᾰ́μενος; εὐξᾰμένη; εὐξᾰ́μενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	εὐξᾰ́μενος euxắmenos	εὐξᾰμένη euxăménē	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένᾱ euxăménā	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰ́μενοι euxắmenoi	εὐξᾰ́μεναι euxắmenai	εὐξᾰ́μενᾰ euxắmenă
Genitive	εὐξᾰμένου / εὐξᾰμενοῖο / εὐξᾰμένοιο / εὐξᾰμενόο / εὐξᾰμένοο euxăménou / euxămenoîo / euxăménoio / euxămenóo / euxăménoo	εὐξᾰμένης euxăménēs	εὐξᾰμένου / εὐξᾰμενοῖο / εὐξᾰμένοιο / εὐξᾰμενόο / εὐξᾰμένοο euxăménou / euxămenoîo / euxăménoio / euxămenóo / euxăménoo	εὐξᾰμένοιν / εὐξᾰμένοιῐν euxăménoi(ĭ)n	εὐξᾰμέναιν / εὐξᾰμέναιῐν / εὐξᾰμένῃῐν euxăménai(ĭ)n / euxăménēiĭn	εὐξᾰμένοιν / εὐξᾰμένοιῐν euxăménoi(ĭ)n	εὐξᾰμένων euxăménōn	εὐξᾰμενᾱ́ων / εὐξᾰμενέ͜ων / εὐξᾰμενῶν euxămenā́ōn / euxămené͜ōn / euxămenôn	εὐξᾰμένων euxăménōn
Dative	εὐξᾰμένῳ euxăménōi	εὐξᾰμένῃ euxăménēi	εὐξᾰμένῳ euxăménōi	εὐξᾰμένοιν / εὐξᾰμένοιῐν euxăménoi(ĭ)n	εὐξᾰμέναιν / εὐξᾰμέναιῐν / εὐξᾰμένῃῐν euxăménai(ĭ)n / euxăménēiĭn	εὐξᾰμένοιν / εὐξᾰμένοιῐν euxăménoi(ĭ)n	εὐξᾰμένοισῐ / εὐξᾰμένοισῐν / εὐξᾰμένοις euxăménoisĭ(n) / euxăménois	εὐξᾰμένῃσῐ / εὐξᾰμένῃσῐν / εὐξᾰμένῃς / εὐξᾰμέναις euxăménēisĭ(n) / euxăménēis / euxăménais	εὐξᾰμένοισῐ / εὐξᾰμένοισῐν / εὐξᾰμένοις euxăménoisĭ(n) / euxăménois
Accusative	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένην euxăménēn	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένᾱ euxăménā	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένους euxăménous	εὐξᾰμένᾱς euxăménās	εὐξᾰ́μενᾰ euxắmenă
Vocative	εὐξᾰ́μενε euxắmene	εὐξᾰμένη euxăménē	εὐξᾰ́μενον euxắmenon	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰμένᾱ euxăménā	εὐξᾰμένω euxăménō	εὐξᾰ́μενοι euxắmenoi	εὐξᾰ́μεναι euxắmenai	εὐξᾰ́μενᾰ euxắmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	εὐξᾰμένως euxăménōs			εὐξᾰμενώτερος euxămenṓteros			εὐξᾰμενώτᾰτος euxămenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.