εὐχαριστέω

Ancient Greek

Etymology

From εὐχάριστος (eukháristos, “grateful”) +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

 

Verb

εὐχᾰρῐστέω • (eukhărĭstéō)

  1. to bestow a favour on, oblige
  2. to be grateful, thankful
  3. to thank, give thanks [with dative]
    • 2022 May 18, Seumas Macdonald, chapter 4, in Linguae Graecae Per Se Illustrata‎[1]:
      σοὶ δὲ εὐχαριστῶ, Σωσία, τὸν σάκκον λάβε καὶ ἀποχώρει.
      soì dè eukharistô, Sōsía, tòn sákkon lábe kaì apokhṓrei.
      I thank you Socias. Take your bag and leave.
  4. to pray
  5. to wish well, congratulate

Inflection

   Present: εὐχᾰρῐστέω, εὐχᾰρῐστέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὐχᾰρῐστέω εὐχᾰρῐστέεις εὐχᾰρῐστέει εὐχᾰρῐστέετον εὐχᾰρῐστέετον εὐχᾰρῐστέομεν εὐχᾰρῐστέετε εὐχᾰρῐστέουσῐ(ν)
subjunctive εὐχᾰρῐστέω εὐχᾰρῐστέῃς εὐχᾰρῐστέῃ εὐχᾰρῐστέητον εὐχᾰρῐστέητον εὐχᾰρῐστέωμεν εὐχᾰρῐστέητε εὐχᾰρῐστέωσῐ(ν)
optative εὐχᾰρῐστέοιμῐ εὐχᾰρῐστέοις εὐχᾰρῐστέοι εὐχᾰρῐστέοιτον εὐχᾰρῐστεοίτην εὐχᾰρῐστέοιμεν εὐχᾰρῐστέοιτε εὐχᾰρῐστέοιεν
imperative   εὐχᾰρῐ́στεε εὐχᾰρῐστεέτω εὐχᾰρῐστέετον εὐχᾰρῐστεέτων   εὐχᾰρῐστέετε εὐχᾰρῐστεόντων
middle/
passive 		indicative εὐχᾰρῐστέομαι εὐχᾰρῐστέῃ,
εὐχᾰρῐστέει 		εὐχᾰρῐστέεται εὐχᾰρῐστέεσθον εὐχᾰρῐστέεσθον εὐχᾰρῐστεόμεθᾰ εὐχᾰρῐστέεσθε εὐχᾰρῐστέονται
subjunctive εὐχᾰρῐστέωμαι εὐχᾰρῐστέῃ εὐχᾰρῐστέηται εὐχᾰρῐστέησθον εὐχᾰρῐστέησθον εὐχᾰρῐστεώμεθᾰ εὐχᾰρῐστέησθε εὐχᾰρῐστέωνται
optative εὐχᾰρῐστεοίμην εὐχᾰρῐστέοιο εὐχᾰρῐστέοιτο εὐχᾰρῐστέοισθον εὐχᾰρῐστεοίσθην εὐχᾰρῐστεοίμεθᾰ εὐχᾰρῐστέοισθε εὐχᾰρῐστέοιντο
imperative   εὐχᾰρῐστέου εὐχᾰρῐστεέσθω εὐχᾰρῐστέεσθον εὐχᾰρῐστεέσθων   εὐχᾰρῐστέεσθε εὐχᾰρῐστεέσθων
active middle/passive
infinitive εὐχᾰρῐστέειν εὐχᾰρῐστέεσθαι
participle m εὐχᾰρῐστέων εὐχᾰρῐστεόμενος
f εὐχᾰρῐστέουσᾰ εὐχᾰρῐστεομένη
n εὐχᾰρῐστέον εὐχᾰρῐστεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: εὐχᾰρῐστῶ, εὐχᾰρῐστοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὐχᾰρῐστῶ εὐχᾰρῐστεῖς εὐχᾰρῐστεῖ εὐχᾰρῐστεῖτον εὐχᾰρῐστεῖτον εὐχᾰρῐστοῦμεν εὐχᾰρῐστεῖτε εὐχᾰρῐστοῦσῐ(ν)
subjunctive εὐχᾰρῐστῶ εὐχᾰρῐστῇς εὐχᾰρῐστῇ εὐχᾰρῐστῆτον εὐχᾰρῐστῆτον εὐχᾰρῐστῶμεν εὐχᾰρῐστῆτε εὐχᾰρῐστῶσῐ(ν)
optative εὐχᾰρῐστοίην,
εὐχᾰρῐστοῖμῐ 		εὐχᾰρῐστοίης,
εὐχᾰρῐστοῖς 		εὐχᾰρῐστοίη,
εὐχᾰρῐστοῖ 		εὐχᾰρῐστοῖτον,
εὐχᾰρῐστοίητον 		εὐχᾰρῐστοίτην,
εὐχᾰρῐστοιήτην 		εὐχᾰρῐστοῖμεν,
εὐχᾰρῐστοίημεν 		εὐχᾰρῐστοῖτε,
εὐχᾰρῐστοίητε 		εὐχᾰρῐστοῖεν,
εὐχᾰρῐστοίησᾰν
imperative   εὐχᾰρῐ́στει εὐχᾰρῐστείτω εὐχᾰρῐστεῖτον εὐχᾰρῐστείτων   εὐχᾰρῐστεῖτε εὐχᾰρῐστούντων
middle/
passive 		indicative εὐχᾰρῐστοῦμαι εὐχᾰρῐστεῖ,
εὐχᾰρῐστῇ 		εὐχᾰρῐστεῖται εὐχᾰρῐστεῖσθον εὐχᾰρῐστεῖσθον εὐχᾰρῐστούμεθᾰ εὐχᾰρῐστεῖσθε εὐχᾰρῐστοῦνται
subjunctive εὐχᾰρῐστῶμαι εὐχᾰρῐστῇ εὐχᾰρῐστῆται εὐχᾰρῐστῆσθον εὐχᾰρῐστῆσθον εὐχᾰρῐστώμεθᾰ εὐχᾰρῐστῆσθε εὐχᾰρῐστῶνται
optative εὐχᾰρῐστοίμην εὐχᾰρῐστοῖο εὐχᾰρῐστοῖτο εὐχᾰρῐστοῖσθον εὐχᾰρῐστοίσθην εὐχᾰρῐστοίμεθᾰ εὐχᾰρῐστοῖσθε εὐχᾰρῐστοῖντο
imperative   εὐχᾰρῐστοῦ εὐχᾰρῐστείσθω εὐχᾰρῐστεῖσθον εὐχᾰρῐστείσθων   εὐχᾰρῐστεῖσθε εὐχᾰρῐστείσθων
active middle/passive
infinitive εὐχᾰρῐστεῖν εὐχᾰρῐστεῖσθαι
participle m εὐχᾰρῐστῶν εὐχᾰρῐστούμενος
f εὐχᾰρῐστοῦσᾰ εὐχᾰρῐστουμένη
n εὐχᾰρῐστοῦν εὐχᾰρῐστούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ηὐχᾰρῐ́στεον, ηὐχᾰρῐστεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὐχᾰρῐ́στεον ηὐχᾰρῐ́στεες ηὐχᾰρῐ́στεε(ν) ηὐχᾰρῐστέετον ηὐχᾰρῐστεέτην ηὐχᾰρῐστέομεν ηὐχᾰρῐστέετε ηὐχᾰρῐ́στεον
middle/
passive 		indicative ηὐχᾰρῐστεόμην ηὐχᾰρῐστέου ηὐχᾰρῐστέετο ηὐχᾰρῐστέεσθον ηὐχᾰρῐστεέσθην ηὐχᾰρῐστεόμεθᾰ ηὐχᾰρῐστέεσθε ηὐχᾰρῐστέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ηὐχᾰρῐ́στουν, ηὐχᾰρῐστούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὐχᾰρῐ́στουν ηὐχᾰρῐ́στεις ηὐχᾰρῐ́στει ηὐχᾰρῐστεῖτον ηὐχᾰρῐστείτην ηὐχᾰρῐστοῦμεν ηὐχᾰρῐστεῖτε ηὐχᾰρῐ́στουν
middle/
passive 		indicative ηὐχᾰρῐστούμην ηὐχᾰρῐστοῦ ηὐχᾰρῐστεῖτο ηὐχᾰρῐστεῖσθον ηὐχᾰρῐστείσθην ηὐχᾰρῐστούμεθᾰ ηὐχᾰρῐστεῖσθε ηὐχᾰρῐστοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ηὐχᾰρῐ́στησᾰ, ηὐχᾰρῐστησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὐχᾰρῐ́στησᾰ ηὐχᾰρῐ́στησᾰς ηὐχᾰρῐ́στησε(ν) ηὐχᾰρῐστήσᾰτον ηὐχᾰρῐστησᾰ́την ηὐχᾰρῐστήσᾰμεν ηὐχᾰρῐστήσᾰτε ηὐχᾰρῐ́στησᾰν
subjunctive εὐχᾰρῐστήσω εὐχᾰρῐστήσῃς εὐχᾰρῐστήσῃ εὐχᾰρῐστήσητον εὐχᾰρῐστήσητον εὐχᾰρῐστήσωμεν εὐχᾰρῐστήσητε εὐχᾰρῐστήσωσῐ(ν)
optative εὐχᾰρῐστήσαιμῐ εὐχᾰρῐστήσειᾰς,
εὐχᾰρῐστήσαις 		εὐχᾰρῐστήσειε(ν),
εὐχᾰρῐστήσαι 		εὐχᾰρῐστήσαιτον εὐχᾰρῐστησαίτην εὐχᾰρῐστήσαιμεν εὐχᾰρῐστήσαιτε εὐχᾰρῐστήσειᾰν,
εὐχᾰρῐστήσαιεν
imperative   εὐχᾰρῐ́στησον εὐχᾰρῐστησᾰ́τω εὐχᾰρῐστήσᾰτον εὐχᾰρῐστησᾰ́των   εὐχᾰρῐστήσᾰτε εὐχᾰρῐστησᾰ́ντων
middle indicative ηὐχᾰρῐστησᾰ́μην ηὐχᾰρῐστήσω ηὐχᾰρῐστήσᾰτο ηὐχᾰρῐστήσᾰσθον ηὐχᾰρῐστησᾰ́σθην ηὐχᾰρῐστησᾰ́μεθᾰ ηὐχᾰρῐστήσᾰσθε ηὐχᾰρῐστήσᾰντο
subjunctive εὐχᾰρῐστήσωμαι εὐχᾰρῐστήσῃ εὐχᾰρῐστήσηται εὐχᾰρῐστήσησθον εὐχᾰρῐστήσησθον εὐχᾰρῐστησώμεθᾰ εὐχᾰρῐστήσησθε εὐχᾰρῐστήσωνται
optative εὐχᾰρῐστησαίμην εὐχᾰρῐστήσαιο εὐχᾰρῐστήσαιτο εὐχᾰρῐστήσαισθον εὐχᾰρῐστησαίσθην εὐχᾰρῐστησαίμεθᾰ εὐχᾰρῐστήσαισθε εὐχᾰρῐστήσαιντο
imperative   εὐχᾰρῐ́στησαι εὐχᾰρῐστησᾰ́σθω εὐχᾰρῐστήσᾰσθον εὐχᾰρῐστησᾰ́σθων   εὐχᾰρῐστήσᾰσθε εὐχᾰρῐστησᾰ́σθων
active middle
infinitive εὐχᾰρῐστῆσαι εὐχᾰρῐστήσᾰσθαι
participle m εὐχᾰρῐστήσᾱς εὐχᾰρῐστησᾰ́μενος
f εὐχᾰρῐστήσᾱσᾰ εὐχᾰρῐστησᾰμένη
n εὐχᾰρῐστῆσᾰν εὐχᾰρῐστησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εὐχᾰρῐ́στησᾰ, εὐχᾰρῐστησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὐχᾰρῐ́στησᾰ εὐχᾰρῐ́στησᾰς εὐχᾰρῐ́στησε(ν) εὐχᾰρῐστήσᾰτον εὐχᾰρῐστησᾰ́την εὐχᾰρῐστήσᾰμεν εὐχᾰρῐστήσᾰτε εὐχᾰρῐ́στησᾰν
subjunctive εὐχᾰρῐστήσω εὐχᾰρῐστήσῃς εὐχᾰρῐστήσῃ εὐχᾰρῐστήσητον εὐχᾰρῐστήσητον εὐχᾰρῐστήσωμεν εὐχᾰρῐστήσητε εὐχᾰρῐστήσωσῐ(ν)
optative εὐχᾰρῐστήσαιμῐ εὐχᾰρῐστήσειᾰς,
εὐχᾰρῐστήσαις 		εὐχᾰρῐστήσειε(ν),
εὐχᾰρῐστήσαι 		εὐχᾰρῐστήσαιτον εὐχᾰρῐστησαίτην εὐχᾰρῐστήσαιμεν εὐχᾰρῐστήσαιτε εὐχᾰρῐστήσειᾰν,
εὐχᾰρῐστήσαιεν
imperative   εὐχᾰρῐ́στησον εὐχᾰρῐστησᾰ́τω εὐχᾰρῐστήσᾰτον εὐχᾰρῐστησᾰ́των   εὐχᾰρῐστήσᾰτε εὐχᾰρῐστησᾰ́ντων
middle indicative εὐχᾰρῐστησᾰ́μην εὐχᾰρῐστήσω εὐχᾰρῐστήσᾰτο εὐχᾰρῐστήσᾰσθον εὐχᾰρῐστησᾰ́σθην εὐχᾰρῐστησᾰ́μεθᾰ εὐχᾰρῐστήσᾰσθε εὐχᾰρῐστήσᾰντο
subjunctive εὐχᾰρῐστήσωμαι εὐχᾰρῐστήσῃ εὐχᾰρῐστήσηται εὐχᾰρῐστήσησθον εὐχᾰρῐστήσησθον εὐχᾰρῐστησώμεθᾰ εὐχᾰρῐστήσησθε εὐχᾰρῐστήσωνται
optative εὐχᾰρῐστησαίμην εὐχᾰρῐστήσαιο εὐχᾰρῐστήσαιτο εὐχᾰρῐστήσαισθον εὐχᾰρῐστησαίσθην εὐχᾰρῐστησαίμεθᾰ εὐχᾰρῐστήσαισθε εὐχᾰρῐστήσαιντο
imperative   εὐχᾰρῐ́στησαι εὐχᾰρῐστησᾰ́σθω εὐχᾰρῐστήσᾰσθον εὐχᾰρῐστησᾰ́σθων   εὐχᾰρῐστήσᾰσθε εὐχᾰρῐστησᾰ́σθων
active middle
infinitive εὐχᾰρῐστῆσαι εὐχᾰρῐστήσᾰσθαι
participle m εὐχᾰρῐστήσᾱς εὐχᾰρῐστησᾰ́μενος
f εὐχᾰρῐστήσᾱσᾰ εὐχᾰρῐστησᾰμένη
n εὐχᾰρῐστῆσᾰν εὐχᾰρῐστησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ηὐχᾰρῐ́στημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ηὐχᾰρῐ́στημαι ηὐχᾰρῐ́στησαι ηὐχᾰρῐ́στηται ηὐχᾰρῐ́στησθον ηὐχᾰρῐ́στησθον ηὐχᾰρῐστήμεθᾰ ηὐχᾰρῐ́στησθε ηὐχᾰρῐ́στηνται
subjunctive ηὐχᾰρῐστημένος ὦ ηὐχᾰρῐστημένος ᾖς ηὐχᾰρῐστημένος ᾖ ηὐχᾰρῐστημένω ἦτον ηὐχᾰρῐστημένω ἦτον ηὐχᾰρῐστημένοι ὦμεν ηὐχᾰρῐστημένοι ἦτε ηὐχᾰρῐστημένοι ὦσῐ(ν)
optative ηὐχᾰρῐστημένος εἴην ηὐχᾰρῐστημένος εἴης ηὐχᾰρῐστημένος εἴη ηὐχᾰρῐστημένω εἴητον/εἶτον ηὐχᾰρῐστημένω εἰήτην/εἴτην ηὐχᾰρῐστημένοι εἴημεν/εἶμεν ηὐχᾰρῐστημένοι εἴητε/εἶτε ηὐχᾰρῐστημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ηὐχᾰρῐ́στησο ηὐχᾰρῐστήσθω ηὐχᾰρῐ́στησθον ηὐχᾰρῐστήσθων   ηὐχᾰρῐ́στησθε ηὐχᾰρῐστήσθων
middle/passive
infinitive ηὐχᾰρῐστῆσθαι
participle m ηὐχᾰρῐστημένος
f ηὐχᾰρῐστημένη
n ηὐχᾰρῐστημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀπευχαριστέω (apeukharistéō)
  • εὐχαριστήριος (eukharistḗrios)
  • εὐχαριστητέον (eukharistētéon)
  • ὑπερευχαριστέω (hupereukharistéō)

Descendants

  • Greek: ευχαριστώ (efcharistó)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.