εὑρίσκω

See also: ευρίσκω

Ancient Greek

Etymology

Inchoative form (inchoative suffix -σκω (-skō)) of an assumed primary verb εὑρω (heurō) and assumed cognate εὑρέω (heuréō), which donated all the tense forms save the present and the imperfect. The exact formation of the word's root is unclear, appearing to be a reduplicative of a Proto-Indo-European *wreh₁- (“to find”). Cognate with Old Irish ·fúar (preterite of fo·gaib (“to find”)) and Oscan ϝουρουστ (wouroust), as well as possibly Old Church Slavonic обрѣсти (obrěsti, “to find”), Old Armenian գերեմ (gerem, “to capture,take prisoner”).[1]

Pronunciation

 

Verb

εὑρῐ́σκω • (heurĭ́skō)

  1. to happen upon by chance, find
  2. to find out, discover
  3. to acquire, fetch, obtain

Inflection

   Present: εὑρῐ́σκω, εὑρῐ́σκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὑρῐ́σκω εὑρῐ́σκεις εὑρῐ́σκει εὑρῐ́σκετον εὑρῐ́σκετον εὑρῐ́σκομεν εὑρῐ́σκετε εὑρῐ́σκουσῐ(ν)
subjunctive εὑρῐ́σκω εὑρῐ́σκῃς εὑρῐ́σκῃ εὑρῐ́σκητον εὑρῐ́σκητον εὑρῐ́σκωμεν εὑρῐ́σκητε εὑρῐ́σκωσῐ(ν)
optative εὑρῐ́σκοιμῐ εὑρῐ́σκοις εὑρῐ́σκοι εὑρῐ́σκοιτον εὑρῐσκοίτην εὑρῐ́σκοιμεν εὑρῐ́σκοιτε εὑρῐ́σκοιεν
imperative   εὕρῐσκε εὑρῐσκέτω εὑρῐ́σκετον εὑρῐσκέτων   εὑρῐ́σκετε εὑρῐσκόντων
middle/
passive 		indicative εὑρῐ́σκομαι εὑρῐ́σκῃ / εὑρῐ́σκει εὑρῐ́σκεται εὑρῐ́σκεσθον εὑρῐ́σκεσθον εὑρῐσκόμεθᾰ εὑρῐ́σκεσθε εὑρῐ́σκονται
subjunctive εὑρῐ́σκωμαι εὑρῐ́σκῃ εὑρῐ́σκηται εὑρῐ́σκησθον εὑρῐ́σκησθον εὑρῐσκώμεθᾰ εὑρῐ́σκησθε εὑρῐ́σκωνται
optative εὑρῐσκοίμην εὑρῐ́σκοιο εὑρῐ́σκοιτο εὑρῐ́σκοισθον εὑρῐσκοίσθην εὑρῐσκοίμεθᾰ εὑρῐ́σκοισθε εὑρῐ́σκοιντο
imperative   εὑρῐ́σκου εὑρῐσκέσθω εὑρῐ́σκεσθον εὑρῐσκέσθων   εὑρῐ́σκεσθε εὑρῐσκέσθων
active middle/passive
infinitive εὑρῐ́σκειν εὑρῐ́σκεσθαι
participle m εὑρῐ́σκων εὑρῐσκόμενος
f εὑρῐ́σκουσᾰ εὑρῐσκομένη
n εὑρῐ́σκον εὑρῐσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ηὕρῐσκον, ηὑρῐσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὕρῐσκον ηὕρῐσκες ηὕρῐσκε(ν) ηὑρῐ́σκετον ηὑρῐσκέτην ηὑρῐ́σκομεν ηὑρῐ́σκετε ηὕρῐσκον
middle/
passive 		indicative ηὑρῐσκόμην ηὑρῐ́σκου ηὑρῐ́σκετο ηὑρῐ́σκεσθον ηὑρῐσκέσθην ηὑρῐσκόμεθᾰ ηὑρῐ́σκεσθε ηὑρῐ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εὕρῐσκον, εὑρῐσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὕρῐσκον εὕρῐσκες εὕρῐσκε(ν) εὑρῐ́σκετον εὑρῐσκέτην εὑρῐ́σκομεν εὑρῐ́σκετε εὕρῐσκον
middle/
passive 		indicative εὑρῐσκόμην εὑρῐ́σκου εὑρῐ́σκετο εὑρῐ́σκεσθον εὑρῐσκέσθην εὑρῐσκόμεθᾰ εὑρῐ́σκεσθε εὑρῐ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: εὑρήσω, εὑρήσομαι, εὑρεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὑρήσω εὑρήσεις εὑρήσει εὑρήσετον εὑρήσετον εὑρήσομεν εὑρήσετε εὑρήσουσῐ(ν)
optative εὑρήσοιμῐ εὑρήσοις εὑρήσοι εὑρήσοιτον εὑρησοίτην εὑρήσοιμεν εὑρήσοιτε εὑρήσοιεν
middle indicative εὑρήσομαι εὑρήσῃ / εὑρήσει εὑρήσεται εὑρήσεσθον εὑρήσεσθον εὑρησόμεθᾰ εὑρήσεσθε εὑρήσονται
optative εὑρησοίμην εὑρήσοιο εὑρήσοιτο εὑρήσοισθον εὑρησοίσθην εὑρησοίμεθᾰ εὑρήσοισθε εὑρήσοιντο
passive indicative εὑρεθήσομαι εὑρεθήσῃ εὑρεθήσεται εὑρεθήσεσθον εὑρεθήσεσθον εὑρεθησόμεθᾰ εὑρεθήσεσθε εὑρεθήσονται
optative εὑρεθησοίμην εὑρεθήσοιο εὑρεθήσοιτο εὑρεθήσοισθον εὑρεθησοίσθην εὑρεθησοίμεθᾰ εὑρεθήσοισθε εὑρεθήσοιντο
active middle passive
infinitive εὑρήσειν εὑρήσεσθαι εὑρεθήσεσθαι
participle m εὑρήσων εὑρησόμενος εὑρεθησόμενος
f εὑρήσουσᾰ εὑρησομένη εὑρεθησομένη
n εὑρῆσον εὑρησόμενον εὑρεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εὗρον, εὑρόμην, εὑρέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὗρον εὗρες εὗρε(ν) εὕρετον εὑρέτην εὕρομεν εὕρετε εὗρον
subjunctive εὕρω εὕρῃς εὕρῃ εὕρητον εὕρητον εὕρωμεν εὕρητε εὕρωσῐ(ν)
optative εὕροιμῐ εὕροις εὕροι εὕροιτον εὑροίτην εὕροιμεν εὕροιτε εὕροιεν
imperative   εὑρέ εὑρέτω εὕρετον εὑρέτων   εὕρετε εὑρόντων
middle indicative εὑρόμην εὕρου εὕρετο εὕρεσθον εὑρέσθην εὑρόμεθᾰ εὕρεσθε εὕροντο
subjunctive εὕρωμαι εὕρῃ εὕρηται εὕρησθον εὕρησθον εὑρώμεθᾰ εὕρησθε εὕρωνται
optative εὑροίμην εὕροιο εὕροιτο εὕροισθον εὑροίσθην εὑροίμεθᾰ εὕροισθε εὕροιντο
imperative   εὑροῦ εὑρέσθω εὕρεσθον εὑρέσθων   εὕρεσθε εὑρέσθων
passive indicative εὑρέθην εὑρέθης εὑρέθη εὑρέθητον εὑρεθήτην εὑρέθημεν εὑρέθητε εὑρέθησᾰν
subjunctive εὑρεθῶ εὑρεθῇς εὑρεθῇ εὑρεθῆτον εὑρεθῆτον εὑρεθῶμεν εὑρεθῆτε εὑρεθῶσῐ(ν)
optative εὑρεθείην εὑρεθείης εὑρεθείη εὑρεθεῖτον / εὑρεθείητον εὑρεθείτην / εὑρεθειήτην εὑρεθεῖμεν / εὑρεθείημεν εὑρεθεῖτε / εὑρεθείητε εὑρεθεῖεν / εὑρεθείησᾰν
imperative   εὑρέθητῐ εὑρεθήτω εὑρέθητον εὑρεθήτων   εὑρέθητε εὑρεθέντων
active middle passive
infinitive εὑρεῖν εὑρέσθαι εὑρεθῆναι
participle m εὑρών εὑρόμενος εὑρεθείς
f εὑροῦσᾰ εὑρομένη εὑρεθεῖσᾰ
n εὑρόν εὑρόμενον εὑρεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ηὗρον, ηὑρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὗρον ηὗρες ηὗρε(ν) ηὕρετον ηὑρέτην ηὕρομεν ηὕρετε ηὗρον
middle indicative ηὑρόμην ηὕρου ηὕρετο ηὕρεσθον ηὑρέσθην ηὑρόμεθᾰ ηὕρεσθε ηὕροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εὗρον, εὑρόμην, εὑρέθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὗρον εὗρες εὗρε(ν) εὕρετον εὑρέτην εὕρομεν εὕρετε εὗρον
subjunctive εὕρω,
εὕρωμῐ 		εὕρῃς,
εὕρῃσθᾰ 		εὕρῃ,
εὕρῃσῐ 		εὕρητον εὕρητον εὕρωμεν εὕρητε εὕρωσῐ(ν)
optative εὕροιμῐ εὕροις / εὕροισθᾰ εὕροι εὑρεῖτον εὑρείτην εὑρεῖμεν εὑρεῖτε εὑρεῖεν
imperative   εὑρέ εὑρέτω εὕρετον εὑρέτων   εὕρετε εὑρόντων
middle indicative εὑρόμην εὕρεο εὕρετο εὕρεσθον εὑρέσθην εὑρόμε(σ)θᾰ εὕρεσθε εὕροντο
subjunctive εὕρωμαι εὕρηαι εὕρηται εὕρησθον εὕρησθον εὑρώμε(σ)θᾰ εὕρησθε εὕρωνται
optative εὑροίμην εὕροιο εὕροιτο εὕροισθον εὑροίσθην εὑροίμε(σ)θᾰ εὕροισθε εὑροίᾰτο
imperative   εὕρεο εὑρέσθω εὕρεσθον εὑρέσθων   εὕρεσθε εὑρέσθων
passive indicative εὑρέθην εὑρέθης εὑρέθη εὑρέθητον εὑρεθήτην εὑρέθημεν εὑρέθητε εὑρέθησᾰν,
εὕρεθεν
subjunctive εὑρεθῶ εὑρεθῇς εὑρεθῇ εὑρεθῆτον εὑρεθῆτον εὑρεθῶμεν εὑρεθῆτε εὑρεθῶσῐ(ν)
optative εὑρεθείην εὑρεθείης εὑρεθείη εὑρεθεῖτον / εὑρεθείητον εὑρεθείτην / εὑρεθειήτην εὑρεθεῖμεν / εὑρεθείημεν εὑρεθεῖτε / εὑρεθείητε εὑρέθειεν / εὑρεθείησᾰν
imperative   εὑρέθητῐ εὑρεθήτω εὑρέθητον εὑρεθήτων   εὑρέθητε εὑρεθέντων
active middle passive
infinitive εὑρεῖν / εὑρέμεν(αι) εὑρέσθαι εὑρεθῆναι / εὑρεθήμεναι
participle m εὑρών εὑρόμενος εὑρεθείς
f εὑροῦσᾰ εὑρομένη εὑρεθεῖσᾰ
n εὑρόν εὑρόμενον εὑρεθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ηὗρᾰ, ηὑρᾰ́μην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὗρᾰ ηὗρᾰς ηὗρε(ν) ηὕρᾰτον ηὑρᾰ́την ηὕρᾰμεν ηὕρᾰτε ηὗρᾰν
subjunctive εὕρω εὕρῃς εὕρῃ εὕρητον εὕρητον εὕρωμεν εὕρητε εὕρωσῐ(ν)
optative εὕραιμῐ εὕρειᾰς / εὕραις εὕρειε(ν) / εὕραι εὕραιτον εὑραίτην εὕραιμεν εὕραιτε εὕρειᾰν / εὕραιεν
imperative   εὗρον εὑρᾰ́τω εὕρᾰτον εὑρᾰ́των   εὕρᾰτε εὑρᾰ́ντων
middle indicative ηὑρᾰ́μην ηὕρω ηὕρᾰτο ηὕρᾰσθον ηὑρᾰ́σθην ηὑρᾰ́μεθᾰ ηὕρᾰσθε ηὕρᾰντο
subjunctive εὕρωμαι εὕρῃ εὕρηται εὕρησθον εὕρησθον εὑρώμεθᾰ εὕρησθε εὕρωνται
optative εὑραίμην εὕραιο εὕραιτο εὕραισθον εὑραίσθην εὑραίμεθᾰ εὕραισθε εὕραιντο
imperative   εὗραι εὑρᾰ́σθω εὕρᾰσθον εὑρᾰ́σθων   εὕρᾰσθε εὑρᾰ́σθων
active middle
infinitive εὗραι εὕρᾰσθαι
participle m εὕρᾱς εὑρᾰ́μενος
f εὕρᾱσᾰ εὑρᾰμένη
n εὗρᾰν εὑρᾰ́μενον
   Perfect: εὕρηκᾰ, εὕρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὕρηκᾰ εὕρηκᾰς εὕρηκε(ν) εὑρήκᾰτον εὑρήκᾰτον εὑρήκᾰμεν εὑρήκᾰτε εὑρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive εὑρήκω εὑρήκῃς εὑρήκῃ εὑρήκητον εὑρήκητον εὑρήκωμεν εὑρήκητε εὑρήκωσῐ(ν)
optative εὑρήκοιμῐ / εὑρηκοίην εὑρήκοις / εὑρηκοίης εὑρήκοι / εὑρηκοίη εὑρήκοιτον εὑρηκοίτην εὑρήκοιμεν εὑρήκοιτε εὑρήκοιεν
imperative   εὕρηκε εὑρηκέτω εὑρήκετον εὑρηκέτων   εὑρήκετε εὑρηκόντων
middle/
passive 		indicative εὕρημαι εὕρησαι εὕρηται εὕρησθον εὕρησθον εὑρήμεθᾰ εὕρησθε εὕρηνται
subjunctive εὑρημένος ὦ εὑρημένος ᾖς εὑρημένος ᾖ εὑρημένω ἦτον εὑρημένω ἦτον εὑρημένοι ὦμεν εὑρημένοι ἦτε εὑρημένοι ὦσῐ(ν)
optative εὑρημένος εἴην εὑρημένος εἴης εὑρημένος εἴη εὑρημένω εἴητον / εἶτον εὑρημένω εἰήτην / εἴτην εὑρημένοι εἴημεν / εἶμεν εὑρημένοι εἴητε / εἶτε εὑρημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   εὕρησο εὑρήσθω εὕρησθον εὑρήσθων   εὕρησθε εὑρήσθων
active middle/passive
infinitive εὑρηκέναι εὑρῆσθαι
participle m εὑρηκώς εὑρημένος
f εὑρηκυῖᾰ εὑρημένη
n εὑρηκός εὑρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ηὑρήκειν / ηὑρήκη, ηὑρήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὑρήκειν / ηὑρήκη ηὑρήκεις / ηὑρήκης ηὑρήκει(ν) ηὑρήκετον ηὑρηκέτην ηὑρήκεμεν ηὑρήκετε ηὑρήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ηὑρήμην ηὕρησο ηὕρητο ηὕρησθον ηὑρήσθην ηὑρήμεθᾰ ηὕρησθε ηὕρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀνευρίσκω (aneurískō)
  • ἀντεφευρίσκω (antepheurískō)
  • ἀφευρίσκω (apheurískō)
  • ἐνευρίσκω (eneurískō)
  • ἐξανευρίσκω (exaneurískō)
  • ἐξευρίσκω (exeurískō)
  • ἐπεξευρίσκω (epexeurískō)
  • εὕρεσις (heúresis)
  • εὑρετέος (heuretéos)
  • εὑρετής (heuretḗs)
  • εὑρετικός (heuretikós)
  • εὕρετις (heúretis)
  • εὑρετός (heuretós)
  • εὕρετρα (heúretra)
  • εὕρημα (heúrēma)
  • ἐφευρίσκω (epheurískō)
  • καθευρίσκω (katheurískō)
  • παρεξευρίσκω (parexeurískō)
  • παρευρίσκω (pareurískō)
  • προεξευρίσκω (proexeurískō)
  • προσανευρίσκω (prosaneurískō)
  • προσεξευρίσκω (prosexeurískō)
  • προσεπεξευρίσκω (prosepexeurískō)
  • προσευρίσκω (proseurískō)
  • συνεξευρίσκω (sunexeurískō)
  • συνευρίσκω (suneurískō)
  • ὑπερευρίσκω (hupereurískō)

Descendants

  • Greek: βρίσκω (vrísko)
  • Mariupol Greek: ври́шку (vríšku)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “εὑρίσκω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 482-3

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.