ζυμάρι

From Byzantine Greek ζυμάριον (zumárion), from a diminutive form of Ancient Greek ζύμη (zúmē, “leaven”), from ζέω (zéo). Cognate with Pontic Greek ζυμάρι (zymári).

ζυμάρι • (zymári) n (plural ζυμάρια)

1. yeast
2. dough

• ζύμη f (zými, “yeast, dough”)
• μαγιά f (magiá, “yeast, ferment”)
• φύραμα f (fýrama, “dough”)

• ζυμαρικό (zymarikó) / ζυμαρικά (zymariká)

• ζύμη (zými)

• ζυμάριν (zymárin), ζυμάρ’ (zymár’), ζουμάρ’ (zoumár’), οζ’μάριν (oz’márin), ζ’μάρ’ (z’már’)

From Byzantine Greek ζυμάριον (zumárion). Cognate with Greek ζυμάρι (zymári).

ζυμάρι (zymári) n

1. dough

• → Turkish: zımari (“undercooked bread”) — Rize
• → Laz: ზიმარი (zimari)

• Tursun, Vahit (2021) “ζυμάρι”, in Romeika – Türkçe Sözlük : Trabzon Rumcası, 2nd edition, Istanbul: Heyamola Yayınları, page 265a
• Papadópoulos, Ánthimos (1958–1961) “ζυμάριν”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), Athens: Myrtidis, page 342b