ιδιομορφία

Greek

Etymology

Learnedly from ιδιόμορφ(ος) (idiómorf(os)) +‎ -ία (-ía).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /i.ði.o.moɾˈfi.a/
  • Hyphenation: ι‧δι‧ο‧μορ‧φί‧α

Noun

ιδιομορφία • (idiomorfíaf (plural ιδιομορφίες)

  1. particularity, peculiarity, singularity (the state of being particular, peculiar, singular, distinct)
  2. particularity, peculiarity, specific feature (a distinctive characteristic or quality)

Declension

Declension of ιδιομορφία
singular plural
nominative ιδιομορφία (idiomorfía) ιδιομορφίες (idiomorfíes)
genitive ιδιομορφίας (idiomorfías) ιδιομορφιών (idiomorfión)
accusative ιδιομορφία (idiomorfía) ιδιομορφίες (idiomorfíes)
vocative ιδιομορφία (idiomorfía) ιδιομορφίες (idiomorfíes)

Synonyms

See also

References

  1. ^ ιδιομορφία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language