ιδιοτέλεια

Greek

Noun

ιδιοτέλεια • (idiotéleia) f (plural ιδιοτέλειες)

  1. selfishness, self-interest
    Antonym: ανιδιοτέλεια (anidiotéleia)

Declension

Declension of ιδιοτέλεια
singular plural
nominative ιδιοτέλεια (idiotéleia) ιδιοτέλειες (idiotéleies)
genitive ιδιοτέλειας (idiotéleias) ιδιοτελειών (idioteleión)
accusative ιδιοτέλεια (idiotéleia) ιδιοτέλειες (idiotéleies)
vocative ιδιοτέλεια (idiotéleia) ιδιοτέλειες (idiotéleies)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.