ικανότητα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἱκανότης (hikanótēs), equivalent to ικανός (ikanós, “capable, able”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”).

Noun

ικανότητα • (ikanótita) f (plural ικανότητες)

  1. ability, capacity, capability, competence, faculty, proficiency
    Synonyms: αξιοσύνη (axiosýni), αξιάδα (axiáda), αξιότητα (axiótita)

Declension

Declension of ικανότητα
singular plural
nominative ικανότητα (ikanótita) ικανότητες (ikanótites)
genitive ικανότητας (ikanótitas) ικανοτήτων (ikanotíton)
accusative ικανότητα (ikanótita) ικανότητες (ikanótites)
vocative ικανότητα (ikanótita) ικανότητες (ikanótites)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.